Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
СВЯНЦО'НЫ, СВЯНЦА'НЫ дзеепрым. царк. 1. Асвячоны. I свечку свянцоную паліла, усё ш памёр. Слабада Мін. Свянцону воду лілі ў калодзезь, кап дожджык скора пайшоў. На вероніцу вербу свянцалі, i той вербай свянцанай ганілі кароў. Дарава Лях. 2. у знач. назоўніка свянцонае н. Toe, што пасвяцілі. V Свянцонае на сваёй ніве закопвалі, кап ураджай добры быў. Збляны Лід. СВЯРБЕ'ЦЦА незак. Свярбець. Свярбіцца еалава, нада лазню цепліць. Валынцы В.-Дзв. СВЯРБЕ'ЦЬ, СВЕРБЕ'ЦЬ незак. Toe ж, што i с вярб е ц ц а. Паскрабі — свярбяць плечы. Быстрыца Астр. Галава свярбіць. Солы Смарг. Свярбіць голаў, падрапаць трэ. Стральды Гродз. Свярбіць цела, то цярэбіцца. Мярэцкія Глыб. Будзя што свярбець, сама пачэшаш. Вялікія Баяры Шчуч. Вот спары свярбяць, аш чырвоныя. Кіралі Шчуч. Стала галава свярбець. Едлавічы Брасл. Прышчык свярбіць. Пярэкі В.-Дзв. Блыха як укуся, аж свярбіць. Гемзы ПІальч. Галава свярбіць, трэба памыць. Кудзялянцы Шальч. Мне свярбіць рука. Крынкі Крын. Галава, цела свярбіць. Рудня Астравітая Чэрв. Свербіць галава. Малыя Аўцюкі Калінк. V Калі пад нізом нага свярбіць — дарога. Вузла Мядз. Свярбіць кулак — хочацца біцца. Яму кулак свярбіць — хоча біцца. Малі Астр. СВЯРБУ'ЧЬІ, СВЯРБУ'ШЧЫ прым. Якому ўласдівы модны сверб. Свярбучы. прышчык ускочыў. Дзёрнавічы В.-Дзв. Короста свярбушчая. Каўняны Гродз. СВЯРБЯТУ'ХА ж. Сверб. Свярбятуха напала — доўга не мыясся. Магуны Паст. СВЯРДЗЁЛАК гл. СВЕРДЗЁЛАК СВЯРДЛО', СВЫ РДЛО' н. Свердзел. Свярдло вялікаяў Магуны Паст. Свырдло купыв. Дзмітравічы Кам. СВЯРО'НЧЫК м. памянш. да с в і' p a н. Свіран, свярог чык, там камора. Альхоўка Навагр. СВЯРШ НЯ' гл. СВІРШ НЯ' СВЯРШ ЧО'К м. заал. Toe ж, што i с в ё p ш ч ы к. Свяршчок у сене. Магуны Паст. Свяршчкоў цяпер ні чуць, вывя~ ліся яны. Дакудава Лід. Свяршчок спаць не давоў: чырыкае i чырыкае. Пацаўшчына Дзятл. V Есць свяршчкі, свяршчок, ён на бяду крычыць. Альхоўцы Лях. Як ты з валамі i с каравамі, то жыві з намі, а як без валоў, без кароў, то ідзі сабе здароў — так кажуць на свяршкі. Альхоўцы Лях. СВЯРЭ'ПА гл. СВІРЭ'ПА СВЯРЭТПЦА гл. СВІРЭЛІІЦА СВЯРЭ'ПКА гл. СВІРЭЛІКА СВЯ/(ЗЛА н. Нізка лыка. Ніжа луцця, лозу i робіць свясла. Верчы поверцім i зробім свясла, ніжам луцця, лозу. Малыя Аўцюкі Калінк.; в я с л 6 I
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вербніцу, свербець, свянцаны, свянцоны, свярбецца, свярбучьі, свярбушчы, свярончык, свярэпа, свярэпка, свяі, свірэпа
3 👁
 ◀  / 617  ▶