Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
Віткі ў баране круцілі ca саломы. Едлавічы Брасл. 4. Пры ўказанні на прычынныя адносіны. 3, ca. Шапка паднімаецца ca страху. Рукі апусціў ca страху. Вулька Гродз. 5. Пры ўказанні на агульнасць ва ўзросце. 3. Ca 'днаго года. Альхоўцы Лях. 6. Указвае на неадпаведнасць па велічыні. 3. Ca штаноў вырасла саўсём. Ахрэмаўцы Брасл. II з те. 1. Пры ўказанні на блізкасць прадметаў. Каля. Сцяна ca сцяной была бліска. Васілевічы Гродз. 2. Указвае на адносіны паміж асобамі. 3. Ca жонкаю жыў. Рагулішкі Даўг. Мужык ca жонкай жылі. Не жыве ca жонкай. Ёдлавічы Брасл. 3. Пры ўказанні на запаўненне кім-н., чым-н. 3. Тры павозкі с сеном, c людзьмі i c коньмі пашлі ў это озеро. Вулька Гродз. 4. Пры ўказанні на сумяшчэнне чаго-н. з чым.-н. 3. Фасолю с панцаком гатавалі. Васілевічы Гродз.; гл. з, з э. СААБРАЖА'ЦЬ незак. Разумець, кеміць. Ведама ж, ні саабражала. Чапаеўскі В.-Дзв.; параўн. руск. соображать тж'. СААБРАЗГЦЦА зак. Сабрацца што-н. зрабіць. Як мне саабразіцца бліноў напячы? Едлавічы Брасл.; параўн. руск. сообразить прыдумаць'. СААРХАВА'ЦЬ зак. Правеяць арфай. Як саархуеш, то зярно далей ляціць, а драбяза, шчынкі — бліжэй; бярэш мятлу І зганяеш. Мачаск Бярэз. САБА'КА, САБА'КО м. 1. Сабака. Сідзіць сабака злева. Вулька Гродз. Сабака навязаны. Грыкені Вільн. Сабаку ёсць мейсца ў будзе. Солы Смарг. Хазяін памёр, сабака выя на магілцы. Малі Астр. Аксення была прывёўшая сабаку. Я сабака не люблю. Воўк, як бальшы сабака. Ахрэмаўцы Брасл. А яны хітрыя, сабакі. Цяпінцы Віл. Дам есці сабацы. Парэчча Гродз. Сабацы есці дала, казе. Валеўка Навагр. Сабакаў я не люблю, залатога сабаку я не ўзяла бы. Быў гончы сабака. Дзераўное Стаўб. Два сабака воўчай пароды. Навікі Лудз. Сабако бяжыць. Альхоўцы Лях. V Воўк сабакі не баіцца, але звягі не любіць. Ахрэмаўцы Брасл. Хата вялікая, хоцъ сабак ганяй. Яна на яго, што на сабаку, гоня. «Дзе твой бацька, муж?» — «Пашоў сабакам сена касіць». Малі Астр. Гонару больш, як у сабакі блох. Пацаўшчына Дзятл. Калі. сабака траву есць — гэта на дошч. Даўней казалі: «Боп цвіціць, сабака ліняіць — i багатыр хлеба ні маіць». Вузла Мядз. ён злосны, як сабака, c суседзямі. Парэчча Гродз. Сабака заслужыў у чалавека кавалак хлеба, кармлення. Сабака ў бога хлеб выпрасіў: як мясілі хлеп, давалі кусок цеста сабаку, вымякчыць i дае. Старыя Смільгіні Воран. 2. перан. Заціскачка. Вася, прынясі сабакі ca дна, у кошыку, i прышпілі порткі свае. Кіралі Шчуч. ззв
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

саабражаць, саархаваць
1 👁
 ◀  / 617  ▶