Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
возьміць спраўкі. Ёдлавічы Брасл. Рэпарацыю рабілі на жалудку. Парэчча Гродз.; параўн. польск. reperacja 'рамонт, папраўка'. РЭ'ПАУКА ж. Трэшчына. На пятах рэпаўкі сталі. Кемялішкі Астр. РЭ'ПКА I ж. памянш. да p э п а 1. Беняконі Воран., Ністанішкі Смарг. 0 Пасеяць рэпку — пра брудныя, патрэсканыя ногі. Ужо пасеяла рэпку на нагах. Магуны Паст. РЭ'ПКА II ж. анат. Надкаленная косць. Нага пад рэпкай зламалася. Крэва Смарг. Рэпка на каленях — костачка. Галубы Мает. У калені рэпка. Солы Смарг. Рэпка ў калені, што варушыцца. Дзяніскавічы Ганц. Як зачне балець з рэпак у кунпякох, то ісці неможна. Малі Астр. Рэпка на калені. Воўкуш Ліпск. Рэпку выбіў з калена. Номікі Бабіц. РЭ'ПКА III ж. анат. Макаўка (y жывёлін). Хвастом зачэпіцца I атарве хвост па самую рэпку. Парзчча Гродз. РЭ'ПКА IV ж. 1. Скрутак (пра лыка). Скручвалі лазу ў рэпкі. Саланое Віл. Рэпка — лыка, скручаная, як клубочак. Лапічы Асіп. Палоскі лыка вярцелі рэпкай, як клубок. Азяраны Раг. 2. Драўлянае кольца, якім замацоўваюць шпульку на рагатцы ў калаўроце. Рэпка — колца, ім закручваюць шпулю на вілачках. Вецярэвічы Пух. РЭТІНІК м. 1. бат. Лопух. На рэпніку шышкі растуць. Темзы Шальч. 2. кулін. Страва, прыгатаваная з бульбы, морквы, бручкі, забеленая малаком. Даўно я не варыла рэпнік. Стральцы Гродз. РЭ'ПТУХ гл. РАПТУ'Х РЭ'СКА гл. РЭ'ЗКА I, II, III РЭ'СКВАСЬ ж. Раз'езджаная гразь на дарозе. Якая рэсквась, не пройдзеш i не праедзеш! Малахоўцы Бар. РЭ'СЛІК м. Расток. У арбузоў добрые рэслікі. Стары Свержань Стаўб. РЭ'СЦІ гл. РАСЦІ' РЭСЬ гл. РЭЗЬ I РЭ'ТЧАС прысл. Рэдка. На рэтчасу ўжываюць. Вялікія Нястанавічы Лаг. РЭ'УГІШ Ы мн. Toe ж, што i p а г азы 2. Акно запацела, аш рэўгішы пацяклі. Навасёлкі СвІсл.; гл. p a r i. РЭ'УДА м., ж. i н. Хто плаксівы (пра дзіця). Во дзе рэўда, раве i раве. Міратычы Карэл.; параўн. літ. rauda тж'. РЭУМАТЫ'ЗМ, РЭУМАЦІ'ЗМ м. мед. Рэўматызм. Добра багун піць ад рэўматызму па сталовай лысцы дзесяць дней. Руднікі ПІальч. Ад рэўмацізму націраюць спіртам з чыснаком. Мсцібава Ваўк. РЭ'ХА н. i ж. Водгалас. Рэха адзываецца; як ціха ў лясу, то рэха падаецца, а як вецір, то рэху не пачуіш. Лісна В.-Дзв. Рэха адбіваяць, тады чуваць. Солы Смарг. Рэха пашла па лесу
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

разезджаная, раптух, рэзка, рэпаука, рэптух, рэсці, рэугіш, рэуда, рэуматызм, рэумацізм
13 👁
 ◀  / 617  ▶