Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

зы) — парваць на кавалкі. Парвала ўсё на рызы. Солы Смарг. Парваў сабака штаны ў рызы. Ёдлавічы Брасл. РЫ'ЗЫКА ж. 1. Рызыка. Во што робіць рызыка— прасек дзірку. Вецярэвічы Пух. 2. Небяспека. Рызыку патстроіў чалавеку. Альхоўцы Лях.; параўн. польск. ryzyko тж'. РЫЗЫКАВА'ЦЦА незак. перан. Фанабэрыцда. Яна ідзе i рызыкуецца, круціць задам. Ведярэвічы Пух. РЫЗЫКАВА'ЦЬ незак. Адважвацца на што-н. Багаты рызыкуя, бо ў яго хватая, ён мае ўсё, бедны не рызыкуе, бо не мае за што рызыкаваць. Гемзы Шальч.; параўн. польск. ryzykować тж'. РЫЗЫКО'УНА прысл. Смела, нахабна. ён з ей вадзіўся, яна рызыкоўна вядзе сябе. Малі Астр. РЫ ЗЯ'ТНЩ А ж. Тое ж, што i р ы з ё ў к а. Накраваліся рызятніцай i спалі на рызятніцы. Дзёрнавічы В.-Дзв. РЬГИКА ж. 1. Лыч. Рыйкаю рыя зямлю. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Верхняя або ніжняя частка лыча. Дзве рыйке ў свіне, верхня i сподня рыйка. Діралі Шчуч.; параўн. польск. ryj лыч', ryjek 'лычык, хабаток'. РЫК I гл. РОК I РЫК П м. Тоўсты брус. Рык — брус таўшчынёй дваццаць сем цаляў. Мсцібава Ваўк. РЫКА'ЦЬ, РЫКА'ТЫ незак. Рыкаць, раўці. Каровы рыкаюць. Кіралі Шчуч., Саланое Віл. Нешта нашы каровы naчалі рыкаць. Беразіно Докш. Каровы равуць i рыкаюць. Дакудава Лід., Быстрыда Астр. Корова рыкае. Горек Бяроз. Як пападзе карова з адной банды ў другую, то дужа рыкае. Baлеўка Навагр. Карова рыкае. Сакаляны Сакол., Воўкуш Ліпск. РЫ'ЛА н. 1. Лыч. Рылам свінні капаюць зямлю. Пасіене Лудз. 2. перан. Твар чалавека. По рылу ёму плясь! Азарычы Пін. 3. Пашча ў рыбы. Рыла ў шчупака, рыла, як шуфля. Малькуны Ігн. 4. ВузкІ ўваход у рыбалоўную снасць. У нерасце шэсць прутоў, a пасярэдзіне рыла, рыба пападзе ў рыла, а назад не выйдзе. Вецярэвічы Пух. О Глядзець у рыла — лачаць часта выпіваць. Стаў глядзець у рыла — пачаў пщь гарэлку. Ухвала Круп. РЫЛЛЁУКА гл. РЫДЛЁУКА РЫ'ЛЬЦА н. памянш. да р ы л а 4. Каропкі плялі круглыя i рыльца круглае, туда лазілі ўюны. Кузьмічы Люб. РЬГМАР м. Майстар, які вырабляе вупраж. Рымар шыў упраж. Мсцібава Ваўк. Рымар шые для коней упраж. Жылі Іўеў. Рымар хамуты шыў. Солы Смарг. Рымар скуры вырабляў. Дакудава Лід.; параўн. польск. rymarz тж'. РЫ'МЗАЦЬ, РЭ'МЗАЦЬ незак. экспр. Плакаць. Яна рымзая i рымзая, на слёзы лёхкая. Вецярэвічы Пух. Бабо, чого ты рэмжаш? Хатынічы Ганц