Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

адзін раз для трапання. Вялікія Нястанавічы Лаг. Ручэйка — як у жменю ўзяць. Рудня Чэрв. У руках ручэйку дзяржыш, а траплом трэпліш. Тайна Лаг. Лён мялі i вязалі па дзесяць жменъ, называлі ручэйкай. Вузла Мядз. РУЧА'ЙШ К м. Пасудзіна ў выглядзе двух гаршкоў, злучаных адной ручкай. Ручайнік — два гаршчочкі з гліны з ручкой, яны спаяны друг з другом. Мішневічы Шум. РУ'ЧАНКА ж. памянш. да рука. У ручанцы прынясе кусочак хлеба. Старыя Трокі Трак. РУЧА'ЯЧКА ж. памянш. да р у ч а й к а 1. Пачынак болъшы, а ручаячка маленькая. Навасёлкі Свісл. РУ'ЧКА ж. 1. памянш. да рука. Правую ручку i ножку адняло, не далі І рады. Кузьмічы Люб. Вот ручкі ў маёй нявесткі — усё зробіць! Саланое Віл. 2. Брус у вузгалаўі воза, да якога прымацоўваецда драбіна. Да ручак прыкрапляюща драбіны. Жодзішкі Смарг. Драбіны дзяржаць ручкі. Быстрыца Астр. На ручкі драбіны, накладаюцца. Галубы Мает. У возі ручке. Баброўнікі Гарад. Ручкамі закладаюць драбіны. Чуркі Ашм. Ручкі ў падушку удалбывают. Скрудалена Даўг. Ручкі ўбіваліся ў падушку. Пасіене Лудз. До дробіны ішлі ручкі. Судэрва Вільн. Ручкі заганяюцца ў падушкі ў пярэднім крэсле. Темзы Шальч. 3. Ручка, дзяржанне. Ручкі ў cace, аглобні крапяцца да ручак. Вузла Мядз. Ручка ў плузе. Істра Лудз. Ручкі доўгіе i поліца ў coce. Смаляніца Пруж. У кошыку паламалася ручка. Едлавічы Брасл. Ручка ў кошыку, за што дзержыш. Жодзішкі Смарг. Сталбункі з ручкай i без ручкі. Навікі Лудз. Ручка ў чапялы. Жодзішкі Смарг. Качарга на дзіравянай ручкі. Солы Смарг. 4. Прыстасаванне ў кроснах для падвешвання нітоў. Нічальніцы вісяць на ручках. Малышы Лід. У краснах ёсь ручкі падвешаваць ніты. Вузла Мядз. Ручкі ў кроснах, a ў ручцы кацёлачка. Дзяніскавічы Ганц. На ручках вісяць нічэльніцы. Баброўнікі Гарад. 5. Toe ж, што i р у ч а й к а 2. Адну ручку бяруць ільну i трэплюць. Навасёлкі Дід. Ручка лёну, канапель, а na дванаццаць ручак атрэпаных — павесма. Галубы Мает. Ручка — дзве жмені трапанага лёну звязвая. Збляны Лід. Бяру адну ручку i чашу. Кіралі Шчуч. У павясьме дваццаць — сорак ручак. Вялікія Баяры Шчуч. 6. Ручка (пісьмовая прылада). Ня можа ручкай пісаць. Стральцы Шальч. V Свая ручка не гаручка, рука для сябе не жалеіць ці паесці, ці купіць што. Вузла Мядз. РУ'ЧНІК I м. Дзіця, якога носяць на руках. Ен ручнік вялікі, нада лёпікаў даваць, каб атвучыць. Валынцы В.-Двз. РУ'ЧНІК II м. Збан ці гаршчок з ручкай (вушкам). Ручнік з ручкай. Навікі Лудз. РУЧНГК, РУШ НГК м. Ручнік. Добры ручнік, як таркай выдзірая. Граўжышкі Ашм. Ручніком уціраліся. Жодзішкі