Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
Беняконі Воран. Бізаўкі рудыя. Рагулішкі Даўг. Рудде naлатно, ні выбіліла. Чычалі Швянч. Ніткі очэнь рудыя. Опса Брасл. Рудыя i чорныя свінні бываюць. Гемзы Шальч. РУ'ЖА I ж. бат. 1. Toe ж, што i роза. Стала ружа pacпускацца. Саланое Віл. Ружа як зацвіце, плоту не відаць. Гемзы Шальч. Каравай наверх убіралі ружамі, пятушкамі. Галыланы Ашм. 2. Лілія. Ружа бела i жоўта расце на рэчцы. Кудзялянцы Шальч. РУ'ЖА II ж. Toe ж, што i p 6 ж а I, 1. Патпадае ружа, нада замаўляць, яна доктора не хоча, Кіралі Шчуч. Ружа на твары. Новіны Ііясв. Бывав з вады ружа. Рудня Астравітая Чэрв. Ад ружы шэпты памагаюць. Альхоўцы Лях. РУЖАВА'ТЬІ прым. Toe ж, што i p у д а в a т ы. Рабакі ружаватыя, прыкрыя натта. Солы Смарг. РУЖ АВА'ЦЦА незак. Фарбавадца ў ружовы колер. Дзеўкі буракамі ружаваліся. Старыя Трокі Трак. РУЖ А'НЕЦ, РАЖ А'НЕЦ м. царк. 1. Ружанец. У мяне ружанца нет, астаўшыся на печы. Лайпушкі Ігн.; параўн. польск. rozaniec тж'. 2. рэліг. Свята, якое адзначаюць у першы тыдзень кастрычніка. Ражанец — свята, первая нядзеля ў акцябрэ. Валынды В.-Дзв. V B ot урадзіўся — ні да танца, ні да ражанца, ні да чаго неспособны. Малі Астр. РУ'ЖАЧКА ж. памянш. да р ў ж а I, 1. Матка выткала дыван на памяць: там ружачкі, лісточкі. Навасёлкі Лід. РУЖ 'Е н. Ружжо. Паміняймо руж'ё. Паляцкішкі Воран. РУЖО'ВЬІ прым. Ружовы. Ружовы твар у яго. Рыбчына Віл. Ружовыя шчокі. Мярэцкія Глыб. Ніці ружовы, сукенка ружова. Кіралі Шчуч. Ружовыя ніткі. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. польск. rozowy тж'. РУЖО'УКА I ж. Toe ж, што i р о ж а I, 1. Яна была на ружоўку захварэўшы, але доктар вылечыў. Паляцкішкі Воран. РУЖО'УКА II ж. Сорт скараспелай бульбы. Ружоўка рана паспявае. Старыя Трокі Трак. Усе пакапаўшы, а мая ружоўка не скапана. Гемзы Шальч. РУЗМАГТАСЦЬ ж. Розная дробязь (пра рэчы). Рузмаітасці папакупляла. Крэва Смарг.; параўн. польск. rozmaitość разнастайнасць'. РУ'ЗН ГН Аж. Toe ж, што i р у з м а і т а с ц ь. Там рузніна ўсякая. Асавед Віл.; параўн. польск. rožny розны'. РУЗО'РА гл. РАЗО'РА РУГНА ж. Зграя ваўкоў у перыяд цечкі. Руіна ваўкоў. Магуны Паст., Вялікія Баяры Шчуч., Галубы Маст. Напаткаў на руіну ваўкоў. Старый Смільгіні Воран. Руіна — то васэля гуляюць ваўкі. Магуны Паст. Ходзіць цэлая руіна ваўкоў у лесі. Кіралі Шчуч. Збіраюцца ваўкі ў руіны i ідуць. Жылі Іўеў. Як грамніцы, то руіны ваўкоў ходзяць, ваўкоў трыццаць ішло. Кудзялянцы Шальч. Ваўчыца водзіць ваўкоў у руіну
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

авацца, разора, ружаватьі, ружачка, ружовьі, ружоука, ружё, рузора, рўдыя
2 👁
 ◀  / 617  ▶