Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

мета. Руб акна. Тухавічы Лях. На руб пастаў, ды перасячэш доску. Вецярэвічы Пух. РУ'БАЛЬ г л. РУБЕ'ЛЬ I РУБА'НАК м. 1. Рубанак. Рубанкам спускаюць дошку, ім выгабляяш роўна. Збляны Лід. 2. Верхняя плоская качалка. Трэба націснуць рубанкам, будзя ручнік гладзянькі. Малахоўцы Бар. РУБА'НЫ дзеепрым. Паранены. Ён рубани І коляны, дзве вайны прайшоў. Руднікі Шальч. РУБА'ХА ж. Кашуля. Насілі рубаху. Лісна В.-Дзв. ЧСвая рубаха бліжэй к целу. Вузла Мядз. РУБА'ЦЬ, РУБА'ТЫ незак. 1. Сячы, калоць. Дрэвы, як сталёвыя, як рубаіш, то тапор атскаківыіць. Руднікі Шальч. Рубаць трэба дровы. Едлавічы Брасл. Дровы рубаюцъ сякерай. Парэчча Гродз. Малады лес вырас, яго не рубаюцъ на дровы. Вялікія Баяры Шчуч. Сякерай дрова рубаюцъ. Жодзішкі Смарг. У садзе рубала старыя дрэвы. Жылі Іўеў. Дзялянкі атвадзілі i лес рубалі. Быстрыца Астр. Дровы рубают на колоде. Горек Бяроз. 2. Раздрабляць. Лёд рубая. Жодзішкі Смарг. Пайду траву рубаць i свіням даваць. Ліпнікі Вільн. 3. перан. экспр. Есці. Бацька, ідзі рубаць булъбу! Гемзы Шальч. РУБА'ШКА ж. 1. Тое ж, што І р у б а х а. Даўней ткалі рубашкі, перабіраныя рукавы i манжэты былі. Валынцы В.-Дзв. Абцяры яму рубашку. Саланое Віл. Рубашкі цяпер yce такія шыяць, як жэняцца. Малі Астр. Раньшэ ў адной рубашке не было жарка. Ахрэмаўцы Брасл. 3 палатна шылі рубашкі, іх яшчэ вышывалі. Навікі Лудз. 2. Блузка. Мне дачка рубашку пашыла, яна партніха. Рубашка — гэта, папростаму, а па-польску — блузка. Солы Смарг. Бабуля як ішла ў цэркву, нясла звязаную рубашку i спадніцу, адзявала, як блізка падышла ужо да царквы. Вузла Мядз. Рубашка — это кофта. Альхоўцы Лях. Рубашку пашыла І нашу. Стральцы Шальч. РУБЕ'ЛЬ I, РУ'БАЛЬ, РУБЭ'ЛЬ м. Рубель. Усяго меў рубель. Новыя Мацалі Варэн. Рубля згубіш, І то жалка. Едлавічы Брасл. За тры рублі боты былі раней. Латыгаль Віл. Сорак пяць рублей пэнсіі. Галынаны Ашм. Рубэль астаўшыся ў кашалёчку. Паляцкішкі Воран. V # a капейку ўпіўся, а на рубель праставіўся. Мал i Астр. РУБЕ'ЛЬ II, РУБЭ'ЛЬ м. Жэрдка, якой уціскаюць сена на возе. На вэліку хвуру кладут рубля i прывязуют вэровкою. Курашэва Чыж. Рублём уцягуют сено, жыто, як звозят. Смаляніца Пруж. Прытягаю хуру рублём. Дзмітравічы Кам. Рубэль — што сено прыціскаюць. Кал ясное Міхал.; гл. ДАБМ, карта № 289. РУБЕ'Ц м. 1. Гадавое кальдо на розе ў каровы. Як ацяліў