Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

скавічы Ганц. 2. Стаяць, абапёршыся на стол. Як пастаю трохі ракам, мне добра становіцца. Гемзы Шальч. РАКА'ЦЬ незак. Рыкаць. Ракаюць каровы, у поле хочуць. Мачаск Бярэз. РА'КАЧАМ прысл. Ракам. Я n ракачам лезла, кап яна устала. Дакудава Лід. PAKE'TA ж. Конусападобнае прыстасаванне з жэрдак для дасушвання кармавых траў. На ракету нада разлажыць салядэру. Жылі Іўеў. РАКД' мн. Прыстасаванне ў лодцы для ўмацавання вясла. Ракі называюцца, куды кладзецца апачына. Бакшты Іўеў. PAKI'TA, РОКГТА ж. бат. Ракіта. Ракіта красна. Альхоўцы Лях. Яна ракіту круціла. Бакшты Іўеў. Німа ракіт, acyшылі балота. Пасека Ст.-Дар. Нарезав рокіты i ўплёв кошыка. Курашэва Чыж. PAKI'THIK зб. м. бат. Зараснік ракіты. Адзін ракітнік там расце. Рудня Астравітая Чэрв. РАКІ'ЦІНА M. бат. 1. Лазіна. Звычайна рэжуць ракіціну на кашэль. Пасека Ст.-Дар. Як вазьму ракіціну, ты ў мяне палучыш! Бакшты Іўеў. 2. Від бярозы з вельмі цвёрдай драўнінай. Ракіціна — бяроза, іна не шчапаецца. Лісна В.-Дзв. PA'KOM гл. PA'KAM РАКСУЎНІЦА ж. Toe ж, што i р а к а л о ў н я. Ракоўніца ціпа карзіны. Вялікія Нястанавічы Лаг. РАКЯЦЕ'НЬ м. Калатоўка. Ракяцень i калатоўка — адно i тоя ш, ім у супя бульбу раскалачвалІ. Магуны Паст.; naраўн. літ. reketys тж'. РА'ЛА, РА'ЛО н. 1. ВІлападобны ствол дрэва. Рала ў Озерове. Дзяніскавічы Ганц. 2. Калкі для падвешваіння калыскі ў полі. Калыску i рала бралі на поле, як ішлі жаць. Малыя Аўдюкі Калінк. 3. Раздвоены ўверсе слуп у студні з жураўлём. У сахі слуп із ра.ламі, між якіх кладзецца вагавіло ваду даставаць. Дзяніскавічы Ганц. Корбу паставяць на ралі. На рало клалі вагу. Альхоўцы Лях. 4. Toe ж, што i р а к а в i н а 1. Паміж капьіцікаў у каровы рало. Альхоўцы Лях. О По рала— да самага тулава. Угразнеш по рала. Азарычы Шн. РАЛА'ЧЬІКІ мн. Вілкі ў рагатцы. Азарычы Шн. РАЛЕ'ЙНАЯ ЖАБА ж. Рапуха. Рапуха — ралейная жаба. Асавец Віл. РАЛЕ'ЙНЫ прым. Галоўны ў парнай запрэжцы (пра вала). Па баразне ідзе ралейны вол. Ісерна Слуц. Ралейны вол прызначаны для арання. Мярэцкія Глыб. Ралейны вол хадзіў ралёю. Дакудава Лід. Ралейны вол усягда становіцца с правое стараны, ідзе па разоркі. Масілавічы Сл. Ралейны вол хадзіў па разоры. Тухавічы Лях. Ралейны вол, на якім пахалі. Старый Трокі Трак. РА'ЛІСТЫ прым. Toe ж, што i р а з в і д л а с т ы. Ралі