Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Дзятл. 2. Вельмі моцны (пра мароз). Пякушчыя марозы былі. Сакаляны Сакол. ПЯКЦГ незак. 1. Пячы. Лапату бралі, хлеб на яе клалі — i ў печ. Так пяклі хлеп. Быстрыца Астр. Пякуць кішку: труць кашу, круп кладуць. Вострава Маст. 2. Скварыць. Сало пяклі. Старое Сяло Зэльв. 3. Кусаць. Кланы пякуць. Пчолы куслівыя, як жара, натта пякуць. Рыбчына Віл. ПЯ'ЛА н. Аснова рыбалоўнай снасці. Зробяць пяла з npyтоў i нацягня палатно, сетку з нітак. Ведярэвічы Пух. ПЯЛЕГАВА'ЦЬ незак. Песціць. Ня будзя пялегаваць дачку. Пялегуя, кап яна паела, блінчыкі выпеквае. Ведярэвічы Пух.; параўн. польск. piel§gnować даглядаць'. ПЯЛЕ'КА ж. Пясчаная, неўрадлівая зямля. Як пялека вільготна, то расце, еслі сухая, то слаба расце. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. літ. pelekas шэры'. ПЯЛЕКАВА'ТЫ, ПЕЛЯКАВА'ТЫ прым. Пясчаны. Пялекавата зямля — пясчана, расце на ёй што-небудзь, як вільготна яна. Пацаўшчына Дзятл. Пелякаватая зямля. Рудня Астравітая Чэрв. ПЯЛЕ'СКАЦЦА гл. ПЯЛЁСКАЦЦА ПЯЛЕ'ЧЫНА ж. Toe ж, што i п я л ё к а. Есць пялечына, што вецер круця, што аж лес не расце. Пацаўшчына Дзятл. ПЯЛЁНКА ж. Пялёнка. У пялёнку паложаць дзіця, a тады поясам укруцяць, паясэ ткалі. Вецярэвічы Пух. ПЯЛЁСКАЦЦА, ПЯЛЕ'СКАЦЦА незак. Плюхацца. Пялёскаяцца ў вадзе. Старыя Трокі Трак. Г у ci пялешчуцца. Чуркі Ашм. ПЯЛЕТА ж. Toe ж, што i п я л ё к а.Пялёта — дзе пясок i трава не расла, толькі шчэтнічак сіненькі расце кусцікамі маленькімі. Пялёта — пясок мякенькі. Пялёта — гэто пясок. Maлахоўцы Бар. ПЯЛЁТКА ж. Берэт. Пялётка — белая шапачка. У пялётку ўоралася i пашла. Кураполле Паст. ПЯЛІНА' ж. Палова. Пяліна, як змалацілі, асталася. Мельнікі Лудз.; параўн. літ. pelat тж'. ПЯЛУ'Н, ПЯЛЫ'Н, ПЯЛЮ 'Н м. бат. Палын. Пялун ад жывата п'юць, ён горкі. Жылі Іўеў. Пялун горкі, яго ўсюды многа. Быстрыца Астр. Пялуну насушыла. Старыя Трокі Трак. Пялуну поўна, расце, дзе напала. Магуны Паст. Пялун гарчэйшы за грэн [хрэн]. Сакаляны Сакол. Нада піць пялун, а то бруха баліць. Малі Астр. Пялын вып'еш i хутка есці захочаш. Старыя Смільгіні Воран. Пялюн горкі, ён на полі расце i ў гарадах, лякарства з яго робяць. Малькуны Ігн. Пялюн горкі, п'юць яго ад жывата. Кудзялянцы Шальч.; параўн. польск. piotun тж'. ПЯ'ЛЫ мн. Косці тазасцегнавога сустава. Такая ўжэ ху