Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

меленькім, як сінім, цвіце цветам, ад сэрца, нерваў п'юць. Навікі Лудз. Пустарнік ад нэрва. Крэва Смарг. ПУСТЬ часц. Няхай. Пусть яна i водзіць, а я расцянуў вяроўку ад сценкі да сценкі i паймаў. Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. руск. пусть тж'. ПУСТЭ'ЛЬНІК м. Самотнік. ён, як пустэльнік, ня жыець— скруткаў тлушчу маяць. Малі Астр.; параўн. польск. pustelnik тж'. ПУСТЭ'ЧА ок. Toe ж, што i п у с т а п о л і ц а. Там пустэча была, цяпер пасеялі нешта. Рудня Астравітая Чэрв. ПУСЦЕ'ЙШ АЕ ЗЕ'РНЕ н. Няякаснае зерне. Пусцейшае зерне далёка не адлятае. Беняконі Воран. ПУСЦГЦЦА зак. 1. Пачаць расці. Шчаўя пусцілася маладзенькая. Асавец Віл. Ячменіца пусцілася. Курадолле Паст. На выплывання жыта баравікі пусціліся. Быстрыца Астр. 2. Пайсці. Куды ты пусціўся? Крэва Смарг. Я пусціўся i іду. Темзы Шальч. О Пусціцца ў гаворку — стаць гаваркім. Я пусціўся ў гаворку — самі словы наплываюць. Груздава Паст. Пусціцца ў замуства — выйсці замуж. У замуства nycцілася старая баба. Малі Астр. ПУСЦІ'ЦЬ зак. 1. Дазволіць. Я на пусціла тую дзеўку нанач. Добрая асоба іх у хату ня пусця. Солы Смарг. Мяне мама ня пусця на вечарынку, а хлопцы просяцъ, каб пусціла. Малі Астр. Пад вечар мяне аспадыня пусціць пагуляць. Я думала, пусціць у хату. Галынаны Ашм. Выкапаны грады, няхай пусця да нас курэй. Кемялішкі Астр. 2. Кднуць. Пусціць палку па яблаках — i з лісцямы пасыпюцца яблакі. Ахрэмаўцы Брасл. 3. Устанавіць пэўныя шляхі зносін. Пусцілі туды поцёнг. Грыкені Вільн. 4. Выпусціць. 3 крахмальнага заводу пусцілі брыду. Чуркі Ашм. 5. Прарасці. Агуркі нейкія ж лыткі длінные пусцілі. Гэта ў цябе сліўнік пусціў атросткі. Вялікае Сяло В.-Дзв. 6. Ачысцідь. На шатрак нада пусціць ячмень. Солы Смарг. Пусцілі лён на шчэткі. Дзераўное Стаўб. 7. Пакінуць. Пусцілі быка на племя. Альхоўка Haвагр. 8. безас. Растаяць. Раптам пусціла вясной. Чычалі Швянч. 9. мед. безас. Ісці (пра мачу). На сырой зямлі naліжаў, яму не пусціла мачы. Вецярэвічы Пух. C Пусціць нэраст — нераставаць. У гор нэраст пусціць. Быстрыца Астр. Пусціць храсткі— прарасці. Бульба ўжо пусціла храсткі. Гіалік Барыс. ПУСЦЯ'К м. Нежылое памяшканне. Гэта хата пусцяк, у ёй не жыве ніхто. Кіралі Шчуч. ПУСЦЯНЯ'. О Малоць пусцяню — гаварыць абы-што. Што ты меліш бяс толку пусцяню такую?! Лісна В.-Дзв. ПУ'ТА н. i ж. 1. Пута. Путамы путалі каровы, з лёну путы. Ахрэмаўцы Брасл. Парваў конь путу, мая пута парвалася. Саланое Віл. Пута — коні путаць. Рагулішкі Даўг. Конь 13. Зак