ПУ'СЕРКІ мн. Перапынак у працы. Спіць дзіця да nycepкаў. Ужо, бабы, пусеркі прапалі. Бабы папусяркуюць i зноў жнуць. Старыя СмільгінІВоран.; параўн. літ. pŭsryčiai 'прамежак часу да снядання'. ПУСКА'ЦЬ, ПУСКАТДІ незак. 1. Дазваляць што-н. paбідь. I на поле брат бацькоў нэ пускаў. Смаляніца Пруж. Я не пускаю нікога ў грады. Малі Астр. 2. Выпускаць (дым). Дым з рота пуская. Лісна В.-Дзв. 3. ткац. Запускаць чаўнок у час ткання. Калі ткалі, чаўнок у горла [зеў красен] пускала Старыя Трокі Трак. 4. абрад. Апускаць вянкі на ваду. На Івана вянок в'юць І пускаюцъ на капанкі. Вялікае Сяло В.-Дзв. Бада плыве кругом нас, каляжанка кажа: «Давай пускацъ вянкі». Галынаны Ашм. ПУ'СПЕЧ м. Прымурак. На пуспеч звычайна кладзецца дошка, i сушаць рукавіцы ці што іншае. Быстрыца Астр.; параўн. літ pŭspečis 'лаўка каля печы'. ПУСТАДО'МАК м. i ж. Негаспадарлівы, нядбайны чалавек. Пустадомак ты, нічога ні прыдбаяш, усё с хаты вынясеш. Альба Нясв. А ты, пустадомак, якая з цябе хадзяйка! Вецярэвічы Пух. ПУСТА'К м. Пустацелая цэгла. Свіроначка паставілі с пустакоў. Масілавічы Сл.; параўн. польск. pustak тж'. ПУСТАЛЬГА' м. i ж. экопр. Хто легкадумны. А што з цябе — пустальга тыі Кіралі Шчуч. Пустальга яна, ды ŭ толькі! Беразіно Докш. 0 Рабіць пустальгу — выконваць марную, дарэмную работу. Рабі пустальгу — c парожняга ў naрожняе пералівай. Рудня Астравітая Чэрв. ПУСТАПА'С м. Поле пасля ўборкі збожжавых культур. Як восень, убрана збожа кругом — пустапас, можна пускаць свіня, гусі. Вялікія Баяры Шчуч. ПУСТАПО'ЛІЦА ж. Неўрадлівая глеба. Пустаполіца там, дзе нічого не родзіць. Міратычы Карэл. Пустаполіца — ня хоча нічога расці. Крэва Смарг. ПУСТАПО'ЛЯ н. Toe ж, што i п у с т а п о л і ц а. Пустаполя — там нічога не расце. Старыя Смільгіні Воран. ПУСТА'РНІК гл. ГІУСТЫ'РНІКПУСТАЦВЕ'Т м. бат. ІІустацвет. Пустоцвет у гуркох. Дзяніскавічы Ганц. Гуркі зацвілі, пустацвету многа. Рагулішкі Даўг. VЛунная ноч — пустацвет бывав на вішнях. Пацаўшчына Дзятл. ПУ'СТАШ ж. Toe ж, што i п у с т а п о л і ц а. Пусташ была, потым завёз гною, пасеяў. Паляцкішкі Воран. Латыгаль — между леса голае месца, пусташ, нічога не расло. Латыгаль Віл. ПУ'СТКА ж. Пустка. Пустка — дзе пуставаў участак. Альхоўцы Лях. Былі пусткі, дзе пуставала зямля. Вялікія Баяры Шчуч. Былі дзве пусткі. Жылі Іўеў. Пустка — зямля