Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
пузыры. Малі Астр. 2. Toe ж, што i пу з ў р. Пузыры на лужынах. Беразіно Докш. 3. анат. Пузыр (мачавы i інш.) Апарацыю рабілі на пузыр. Саланое Віл. Дай мне рыбны пузыр, я стрэльну. Кураполле Паст. Пузыр у рыб. Беразіно Докш., Азяраны Раг. 4. Асінае гняздо. Осы робюць пузыр i плодзюцца, яго к ранам прыкладаюць. Валынды В.-Дзв. 5. мед. Пухліна. На вантробе нарос пузыр. Кудзялянцы Шальч. ПУЗЫРО'К м. памянш. 1. да п у з ыр 1. Лопнуў пузырок, i рана нашлася. Лайпушкі Ігн. 2. да п у з ы p 3. ПузырОк ёсць у рыб. Малькуны Ігн. ГІУТ4ЛО гл. ГКУИЛА ПУК I м. 1. Сноп (ільну, канапель i інш.). Пук лёну звязаны, бяром пук i абіваем. Міратычы Карэл. Пук, а хто сноп скажуць, балыиынство пук кажуць. Тухавічы Лях. Пук бобу стаіць. Пацаўшчына Дзятл. Звяжуць пук саломы. Паляцкішкі Воран. Боп вяжуць у пукі. Едлавічы Брасл. Няньку ў пукі вязалі. Рыбчына Віл. Лён вязалі ў пукі, як палежаў, i падбіралі. Дзяніскавічы Ганц. Сцелям на балоця лён, ляжыць нядзель пяць, а патом вяжам у пуке. Малахоўды Бар. 2. Скрутак. Пук табакі прынёс крышыць. Кураполле Паст. Нарэзаў пук лазы. Мярэцкія Глыб. Пук лучын, з хвоі робяць стаўбэ, падзяруць на лучыну яловай кары, адвозілі пуке ў Ліду. Кіралі Шчуч. Добры пук нарэжаш ракіты i нясеш. Вецярэвічы Пух. Панёс ільмаку пук. Дзяніскавічы Ганц. Лучыны пуке надзіралі, сырую дзсрлі. Малахоўцы Бар. Пук лазы надзярэ i нясе. Лазу вязам ў пуке. Мсцібава Ваўк. Лазу вяжаць у пукі. Груздава Паст. ПУК II м. 1. Патоўшчаная каласавая частка сцябла збожжавых культур. Рож расцет да пука. С пука выходзіт колас. Када рож у пуку, ячмень сеяць нельзя. Істра Лудз. 2. Сцяблоцыбулі з суквеццем. Цыбуля пашла ў пукі. Едлавічы Брасл., Валынцы В.-Дзв., Індра Красл., Солы Смарг. Цыбуля ваша квітніць, у пук пашла. Малькуны 1гн. У пукі пашоў лук. Пасіене Лудз. У пукі ідзе цыбуля, бо ў халоднае пасадзілі. Г айна Лаг. ПУКАВА'ТЫ прьш. Пукаты. У куфры века пукавата. Дакудава Лід. У буч колка ставіцца, кап пукаваты быў. Быстрыца Астр. ПУКАВА'ЦЬ незак. Распускацца (пра пупышкі). Бяроскі пукуюць. Старыя Смільгіні Воран. ПУКАВЬГ прым. Які пайшоў у гіукі (пра цыбулю). Цыбуля ўся пукавая. Валынцы В.-Дзв. ПУ'КАЛЬКА ж. памянш. да п у к л я. Помню, мама ўшывала дзеравянныі пукалькі ў штаны. Лісна В.-Дзв. ПУКА'ТЫ прым. 1. Тое ж, што i п у к а в а т ы. Пукато веко ў куфру. Малахоўцы Бар. Пукаты гальяк {гляк] быў з
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пукаваць, пукалька
3 👁
 ◀  / 617  ▶