cace «лемяшніцу» з ручкамі. Ад карца прытаркі ідуць к аглоблі. Істра Лудз. ПРЫТАРНАВА'ЦЦА зак. плыт. Прыстаць да берага. Прытарнаваліся c плытом. Дакудава Лід. ПРЫТАРНАВА'ЦЬ зак. Прыгнаць да берага (пра плыт). Прытарнаваў плыт да берага. Дакудава Лід. ПРЬГТАСКА ж. Церассядзёлак. Прытаска прыдзержывая аглоблі. Быстрыца Астр. ПРЫТАУЧЬГI зак. экспр. Прыдушыць. Качар прытоўк гусяня. Кіралі Шчуч. ПРЫТАУЧЬГII зак. Прыправіць, затлусціць. Трэбо прытаўчы гаршка сланінаю ці мясам. Навасёлкі Свісл. ПРЬГТАЧАК м. Выселак. Наши хаты — як прытачак да сяла. Тут прытачкоў нарабілі. Вецярэвічы Пух. ПРЬГТАЧКАМ, ПРЫ'ТАЧКАМІ прысл. Toe ж, што i п р ы п а т к а м і. Притачкам зрабіў. Рыбчына Віл. Прытачкамі я зрабіла. Альхоўды Лях. ПРЫТАЧЬГЦЬ зак. ф Не прытачыць мызы — не захацедь есці. Карова i мызы не прытачыла да яды, не хацела есці. Альхоўцы Лях. ПРЫТВОФ м. царк. Прытвор. Прытвор — як уваходзіцца ў цэркоў, такі будынак, там выходзіць бацюшка, бярэ дзіця — да ў воду. Баброўнікі Гарад. ПРЫТВУОФОК м. Toe ж, што i п p ы т в 6 p. Жэбрушчы бабы i діды в прытвуоркові сідят. Курашэва Чыж. ПРЫТКНУ'ЦЦА зак. 1. Дакрануцца. Прыткнуўся да гарачага. Беняконі Воран. 2. перан. Распачадь што-н. рабіць i кінуць. Прыткнесся зраню, пакапаіш i ня ідзеш. Лісна В.-Дзв. ПРЬГТНЫ прым. Toe ж, што i п р ы к ры II. Прытны бераг. Валынцы В.-Дзв. ПРЫТО'М злуч. Прытым. Ен притом начальны, апшчэствіннік, a цыганій вазіў. Чапаеўскі В.-Дзв.; параўн. руск. притом тж'. ПРЫТО'ПТАЦЬ незак. ГІрытоптваць. Ты не прытоптай! Кузьмічы Люб. ПРЫТОФКНУЦЦА зак. Прыткнудца. Нідзе не прыторкнуцца ў аўтобуснай. Юркава В.-Дзв. ПРЫТРАПЯЧЬГЦЬ зак. Узбіць (падушку). Прытрапячыця падушкі, каб высокія былі. Мсцібава Ваўк. ПРЫТРСУНЦІЦЬ зак. Прыгразіць. Прытронціў брат, то не бегала. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. польск. trqcac 'штурхаць, пхаць'. ПРЫТУТА ж. Цяжкае становішча. Прышла прытуга другому — плоха, гора. Малыя Аўцюкі Калінк. ПРЫТУЖЬГЦЬ зак. ткац. Надягнуць аснову навоем. 16Е