cace «лемяшніцу» з ручкамі. Ад карца прытаркі ідуць к аглоблі. Істра Лудз. ПРЫТАРНАВА'ЦЦА зак. плыт. Прыстаць да берага. Прытарнаваліся c плытом. Дакудава Лід. ПРЫТАРНАВА'ЦЬ зак. Прыгнаць да берага (пра плыт). Прытарнаваў плыт да берага. Дакудава Лід. ПРЬГТАСКА ж. Церассядзёлак. Прытаска прыдзержывая аглоблі. Быстрыца Астр. ПРЫТАУЧЬГ I зак. экспр. Прыдушыць. Качар прытоўк гусяня. Кіралі Шчуч. ПРЫТАУЧЬГ II зак. Прыправіць, затлусціць. Трэбо прытаўчы гаршка сланінаю ці мясам. Навасёлкі Свісл. ПРЬГТАЧАК м. Выселак. Наши хаты — як прытачак да сяла. Тут прытачкоў нарабілі. Вецярэвічы Пух. ПРЬГТАЧКАМ, ПРЫ'ТАЧКАМІ прысл. Toe ж, што i п р ы п а т к а м і. Притачкам зрабіў. Рыбчына Віл. Прытачкамі я зрабіла. Альхоўды Лях. ПРЫТАЧЬГЦЬ зак. ф Не прытачыць мызы — не захацедь есці. Карова i мызы не прытачыла да яды, не хацела есці. Альхоўцы Лях. ПРЫТВОФ м. царк. Прытвор. Прытвор — як уваходзіцца ў цэркоў, такі будынак, там выходзіць бацюшка, бярэ дзіця — да ў воду. Баброўнікі Гарад. ПРЫТВУОФОК м. Toe ж, што i п p ы т в 6 p. Жэбрушчы бабы i діды в прытвуоркові сідят. Курашэва Чыж. ПРЫТКНУ'ЦЦА зак. 1. Дакрануцца. Прыткнуўся да гарачага. Беняконі Воран. 2. перан. Распачадь што-н. рабіць i кінуць. Прыткнесся зраню, пакапаіш i ня ідзеш. Лісна В.-Дзв. ПРЬГТНЫ прым. Toe ж, што i п р ы к ры II. Прытны бераг. Валынцы В.-Дзв. ПРЫТО'М злуч. Прытым. Ен притом начальны, апшчэствіннік, a цыганій вазіў. Чапаеўскі В.-Дзв.; параўн. руск. притом тж'. ПРЫТО'ПТАЦЬ незак. ГІрытоптваць. Ты не прытоптай! Кузьмічы Люб. ПРЫ ТОФКНУЦЦА зак. Прыткнудца. Нідзе не прыторкнуцца ў аўтобуснай. Юркава В.-Дзв. ПРЫТРАПЯЧЬГЦЬ зак. Узбіць (падушку). Прытрапячыця падушкі, каб высокія былі. Мсцібава Ваўк. ПРЫТРСУНЦІЦЬ зак. Прыгразіць. Прытронціў брат, то не бегала. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. польск. trqcac 'штурхаць, пхаць'. ПРЫ ТУТА ж. Цяжкае становішча. Прышла прытуга другому — плоха, гора. Малыя Аўцюкі Калінк. ПРЫТУЖЬГЦЬ зак. ткац. Надягнуць аснову навоем. 16Е
Дадатковыя словы
прытарнавацца, прытарнаваць, прыткнуцца, прытом, прытоптаць
5 👁