милако, не прымяркуеш к гарадскому. Пацаўшчына Дзятл. Дзе ш ты прымяркуеш да куплянага?! Навасёлкі Лід. ПРЫНАГЛЯДА'ЦЬ незак. Прымушаць. Калісьці не прынаглядалі хадзіць у школу, ніхто не прынаглядаў, хочаш — ідзі, хочаш — не. Гемзы Шальч. ПРЫНА'ДА ж. 1. Тое ж, што i п р ы м а нк а. Прынадай крапілі вулей для прываблівання рою, настоем пахучых траў. Прынаду клалі ў яму, у ваўкаўню. Саланое Віл. Унадзіўся хадзіць, па-відзімаму, далі яму прынаду. Альхоўцы Лях. Якая ім тутака прынада, чаго гэтыя хлопцы сюды ходзяцъ? Галубы Мает. VНапіўся І ляжыць, як прынада. Малі Астр. 2. Ласунак. Прынада дзецям. Мсцібава Ваўк. ПРЫНА'ДЗЩЦА зак. Панадзіцца. Прынадзілася сарока к курам І хватая кускі хлеба. Вецярэвічы Пух. ПРЫНАЛЕ/ЖАЦЬ зак. Належаць. Каля вёскі жыў пая Гінцэвіч, веска прыналежала да яго. Суднікі Віл.; параўн. руск. принадлежать тж'. ПРЬГНДЗЩЦА незак. экспр. Паміраць. Як хто хоча, так ніхай i прындзіцца. Парэчча Гродз.; параўн. літ. pasisprendś выцягнуцца'. ПРЫНЕ'СЦІ, ПРЫНЯСЦІ', ПРЫНЭСЦІ', ПРЫНЫСТЬГ зак. Прынесді. Прынёс у прыпале грыбоў. Граўжышкі Ашм. Трэба прынесці вады. Лоск Валож. Я віткі яму прынясу для кошыка. Грыкені Вільн. Ваду прынесі. Малыя Аўдюкі Kaлінк. Прыняслі есці. Кемялішкі Астр. Кавал торту прынясла. Малі Астр. Качаноў прынясла. Малахоўцы Бар. Патом прынясеш ці мне прынясці? Бацян прынёс дзіця. Дарава Лях. Мама посылае прынэсці мэшка. Смаляніца Пруж. Прыныслы выдро воды, шэ трэба воды прынысты. Сіманавічы Драг. ПРЫНІМАЯЦЦА незак. Прыставаць (пра загар). Да бальнога загар не прынімаіцца. Ахрэмаўцы Брасл. ПРЫНІМА'ЦЬ незак. 1. Рабіць (укол). Людзі зашчыкі прынімалі. Старыя Трокі Трак. 2. Частаваць. VЧым маю, тым прынімаю. Саланое Віл. 3. Прьшаць у сям'ю. Мужык прышоў, яна ні хацела прынімаць яго. Слабада Мін. ПРЬІНО'СІЦЬ незак. Прыносіць. Тады прьшосім ставы i навівалі. Кухты Віл. ПРЫНО'СЫ мн. Падарункі. Усе прыносы клалі ў каробачку, што насілі на вяселля, у хрэсьбіны. Вецярэвічы Пух. ПРЫНО'ШКІ мн. Планкі, якія злучаюць ніжнія часткі ножак стала. Прыношкі ў стале — перакладзіны міжы, ножак. Магуны Паст. ПРЫНУДЗГЛАВЕЦ м. Хто працуе па прымусу. Hapaбіўся, як прынудзілавец. Кураполле Паст. ПРЫНЭСЦІ', ПРЫНЫСТЬГ гл. ПРЫНЕ'СЦІПРЫНЮ 'ШЧЫЦЦА зак. Сцішыцца. Натта ён прыню