Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
дзірваном прыкладаюць з бакоў, толькі верх кідаюць. На радаўніцу нада прыкладаць. Мярэцкія Глыб. ПРЫКЛА'ДВАЦЬ I незак. Toe ж, што i п р ы к л а д а ц ь 1. Як навярэдзіш руку, прыкладвалі макрыцай i жабай. Плябанцы Ашм. ПРЫКЛА'ДВАЦЬ II незак. У выразе: Прыкладваць чалавека — устанаўліваць йадмагільны помнік. Дарава Лях.; гл. п р ы к л а д. ПРЫКЛА'ДЗІНЫ I, ПРЫКЛА'ДЗЕНЫ толькі мн. Упарадкаванне (магілкі). Прыкладзіны — гэта дзірван прыкладаюць з бакоў магілкі. Мярэцкія Глыб. Прыкладзены — на дзяды ідуць i магілы абладжваюць, хто крыж паставіць; пліты i крыжы ставяць. Рыбчына Віл. ПРЫКЛА'ДЗІНЫ II мн. Прырэзкі. У нашай вёсцы было дваццаць пяць валок зямлі i да кожнай валокі былі прыкладзіны. Саланое Віл. ПРЫКЛА'ДНЫ прым. Toe ж, што i п р ы к і д н ы. Мой сын прыкладны да людзей, мае падыход. Солы Смарг. ПРЫ КЛА'СЦІ зак. Прыціснуць. Шчэ сыра прыкласці каменея трэбо, Мсцібава Ваўк. «О Прыкласці галаву — заснуць. Hi спала я ноч, ні прыклала галавы. Барок Стаўб. ПРЫКЛЕ'ТНІК м. буд. Прыбудова да клеці, свірна. Прыклетнік — як крыло ў свіран. Магуны Паст. Ля свірня прыбудова — прыклетнік звалі, i ўсё там было, травы навешана ўсякай. Прыклетнік з дошчак, такой даўжыні, як свірань. Груздава Паст. Вісіць у прыклетніку на круку хвастач. Саланое Віл. Прыклетнік быў каля клеці. Прыклетнік — мяшкі ставіць. Лісна В.-Дзв. Быў прыклетнік ля клеці. Азяраны Раг. ПРЫКЛГКАЦЬ зак. Даклікацца. Яго век ні прыклічаш — пабех i пабех. Стральцы Гродз. ПРЫКЛКУЧКА ж. Падстава для папрокаў. Адна да аднэй прыключкі мая. Гемзы Шальч. ПРЫКЛЮ ЧЬГЦЦА зак. Toe ж, што i п р ы к і н у ц ц а 2. Рак прыключыўся i памёрла. Чапаеўскі В.-Дзв. Прыключылася свярбучая жаўтуха. Вузла Мядз. ПРЫ КЛЯ'НЧУВАЦЦА незак. Станавіцца на калена. Прыклянчуюцца, як танцуюць лянсея. Івашкаўцы Смарг. ПРЫКО'МКАЦЬ зак. экспр. Пазабіваць. Прыкомкаю мух венікам. Ёдлавічы Брасл. ПРЫ КО'ЦАЦЬ зак. экспр. Забіць. Прыкоцаў кабан сетку. Як б'юцца, ды адзін другога прыб'е, то кажуць: «Ён яго прыкоцаў». Рыбчына Віл.; параўн. літ. kŭcas 'дубіна, палена'. ПРЬГКРА прысл. 1. Непрыемна. Яе прыкра слухаць. Ахрэмаўды Брасл. Цяпер я не завесіў вокны, дык прыкра. Завельцы Астр. 2. Сумна. Мне прыкра одной у хаця. Солы Смарг. ПРЫ КРАПГЦЬ зак. Прымацаваць. Трэба прыкрап'щь
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бюцца, клянчувацца, коцаць, прыбе, прыкомкаць, прыкрапщь
4 👁
 ◀  / 617  ▶