мяса свіного ў рот. Валеўка Навагр. 2. Ужыць трапны выраз. I скажыць, i прыкажыць, ці быць, ці ня быць, ці жыць, ці ня жыць. Саланое Віл. Я люблю нетто смешное прыказаць. Валеўка Навагр. ПРЬГКАЗКА ж. Прыказка. Яна любіла прыказкі паслухаць. Як паўміраюць старыя людзі, не будуць знаць прыказкаў. Валеўка Навагр. ПРЫКА'ЗЫВАЦЬ незак. Настаўляць, загадвадь. Мне мама прыказывала. Кіралі Шчуч. ПРЫКА'ЗЫ мн. Насгаўленні. Як па вёсцы, то приказы ёсць. Матка i бацька прыказвалі, приказы гаварылі. Галыданы Ашм. ПРЫ'КАЗЬ, ПРЬГКАСЬ ж. Прымаўка. Прыкась такая была i ёсъ. Груздава Паст. ёсць у нас прыкась такая. Вузла Мядз. ПРЫКАКО'ШЫЦЬ зак. экспр. Забіць. Прыкакошылі яго. Мсцібава Ваўк. ПРЫ'КАЛАТКА ж. кулін. Мачанка. Прыкалатка, ці мачанне,— тое ж самае ў нас. Глівін Барыс. Варылі прыкалатку: бульбу пакрышаць i ржаной мукой паткалочвалі. Вузла Мядз. ПРЫКАЛЕ'ЧАНЫ дзеепрым. Пакалечаны. Ен некалі прыкалечаны: грудзі таўстыя. Дакудава Лід. ПРЫКАЛЕ'ЧЫЦЦА зак. Пакалечыцца. Стукнуўся ў дрэea i прыкалечыўся. Жодзішкі Смарг. П РЫ К А П А ўЬ зак. Неглыбока закападь. Прыкапалі іх там. Саланое Віл. ПРЬЩА'РАНЫ дзеепрым. Пакараны. Гэта ш кара яму, хай сядзіць, як прыкараны. Кураполле Паст. ПРЬГКАРАТКІ прым. Караткаваты. Прыкараткая сукенка. Едлавічы Брасл. ПРЫКАРЭ'ЦЬ зак. перан. экспр. Прычапіцца. ЧПрыкарэў да міне, як банны ліст да цела. Малі Астр. ПРЬГКАСЬ гл. ПРЬГКАЗЬ ПРЫКА/ТВАЦЬ незак. Прыкачваць. Прыкатуюць браўном, як лён сеюць. Азяраны Раг. ПРЫКАХНУ'ЦЬ зак. Задрамаць. Валік троху прыкахнуў пасля агеньчыка. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. літ. kapnćti 'драмаць седзячы'. ПРЫ КАЦГЦЦА зак. 1. Прыкаціцца. Прыкаціўся мячык да мяне. Дварчаны Паст. 2. перан. Настаць. Вып'щь валяр'янку, дык сон прыкоціцца. Груздава Паст. ПРЫ КГДАВАЦЦА незак. Прыставаць (пра хваробу). Рожа прыкідаваецца. Саланое Віл. ПРЫ КГДАВАЦЬ гл. ПРАКГДВАЦЬ II ПРЫКГДАНЫ дзеепрым. Прыпраўлены. Посная страва
Дадатковыя словы
валярянку, выпщь, прыказываць, прыказь, прыкакошыць, прыкалечыцца, прыкарэць, прыкахнуць, прыкаітваць, прьщараны
3 👁