Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
МЭ'МЛЯТІСЕ незак. экспр. Марудна што-н. рабіць. Ціелы дэнь мэмляеце i ніц нэ зробіла. Курашэва Чыж. МЭ'НДАЛЬ, МЭ'НДЭЛЬ, МЭ'НДЫЛЬ м. 1. Toe ж, што i мы для. У мэндлі кладуць дзесяць снапоў. Асавец Віл. Мэндаль жыта. Бакшты Іўеў. Дзесяць снапоў жыта ставілі ў мэндлі. Гемзы Шальч. Жыта ставілі ў мэндлі па дзесяць снапоў. Адзін мэндаль снапоў, шэсць мэндляў — капа. Мэндаль прыкрываўся шапкаю, шапка зроблена с тога самага снапа, i гэдак сохня яно. Авёс ставіўся тожа ў мэндлі. Альхоўка Навагр. Упяроч сярпом сажне, у мэндлі паставіць. Валеўка Навагр. Жыта жалі i ставілі ў мэндлі. Вузла Мядз. Мэндаль — па дзесяць снапоў. Беняконі Воран. А в мэндыль ставят трыццять снапов. Дзмітравічы Кам. 2. Пятнаццадь штук чаго-н. (адзінка ліку). Пятнаццаць снапоў — мэндаль, пятнаццаць яек — мэндаль. Мсдібава Ваўк.; naраўн. ням. Mandel 'пятнаццаць-шаснаццаць штук'; польск, mendel 'пятнаццаць штук; мэндлік'. МЭ'НДЛІК м. Toe ж, што i мы для. Жыта ставілі ў бабкі ці ў мэндлікі, па дзесяць снапоў. Вузла Мядз. Жыта ставілі ў мэндлікі. Мэндлік шапкай накрывалі. Мэндлікі стаялі, ужо жыта пажалі. Саланое Віл. МЭ'НДЛЯ, МЭ'НДЛА ж. Toe ж, што i мы для. Жыта ставілі ў мэндлі. Мэндля — дзесяць снапоў, дзесятым накрывалі— шапка. Граўжышкі Ашм. Мэндля — дзесяць снапоў: ставяць адзін, да яго чатыры, патом яшчэ чатыры, a дзісяты наверх камлём. Даўней мэндлі на полі стаяць, як салдаты. Солы Смарг. Стацьма ставілі па дзесяць снапоў —гэта мэндл і. Усе збожжа ставілі ў мэндлі. Старыя Трокі Трак. Жыта жнуць i ў мэндлі ставяць. Ліпнікі Вільн. Жыта ставілі ў мэндлі. Кудзялянцы Шальч. А там пасядзела пад мэндлай i глядзела, як гэны камбайн жне. Селішчы Ашм. МЭТіДРЫКІ мн. кулін. Печыва з мукі ці бульбы. Мэндрыкі: наразалі ў скрыначкі цеста, у мак качаюць i ў печ ставяць. Пяклі мэндрыкі з бульбы, натрэ канапель i качалі. Бакшты Іўеў. МЭ'НДЭЛЬ, МЭ'НДЫЛЬ гл. МЭ'НДАЛЬ МЭ'НКА ж. 1. Пакута. Як чалавек хворы, то кажуць: «Вяліка мэнка» Альхоўцы Лях. ён гараваў, якая мэнка была чалаееку. Прае [на працягу] сем гадоў мэнку меў. Я мэнку меў, доўга хварэў. Гемзы Шальч. Была мэнка. Грыкені Вільн. Гэдакая мэнка кароў пасвіць. Падаўшчына Дзятл. 2. Фігура распятага Хрыста. На крыш канцы галавы мэнка прыбіта. Ракаўскія Швянч.; параўн. польск. m§ka пакута'. МЭ'НТКА ж. Toe ж, што i м ё н т а 1. Мэнтка — дзеравяяая, з дубового дзерава. Поострыш молотком, то можно
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

мэмлятісе, мэндэль
3 👁
 ◀  / 537  ▶