Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
Добрая трава расце, пара касіць мурох. Вецярэвічы Пух. 2. Сена з сухадольнай травы. За буракі нада даць мурогу. Ёдлавічы Брасл. Мурох — сена конская. Старый Трокі Трак. Мурох — сена с поплава. Дзяніскавічы Ганц. V I трава — мурох, i дзяўчына, як пірох. Сасноўка Смарг. МУРО'ЖНАЯ, МУРО'ЖНАЕ СЕ'НА н. Тое ж, што i м у* рог. Мурожная сена прывёс. Граўжышкі Ашм., Быстрыца Астр. У лашчыні расце асака, а на грудзі расце мурожная сена. Альхоўка Навагр. Сена мурожная каля рэчкі. Г айна Лаг. Мурожная сена з дзерванов, а з балота — балоціна. Рагулішкі Даўг. Мурожнае сена едзят лучшэ каровы. Скрыпчына Лудз. МУРО'ЖНЫ прым. На якім расце мурог. Мурожна лонка. Рыгалоўка Ліпск. МУРТУ'ШКА ж. Мачанне. Муртушку рабілі: усыпіш у заду мукі, алівы ўльеш — i бліны мачаем. Старыя Трокі Трак. МУРЦО'УКА ж. кулін. 1. Цура. Хлеба пакрышуцъ, цыбулі, солі i халодная вада — гэта мурцоўка; калі ёсь, дабаўлялі поснага масла. Лоск Валож. Мурцоўку так робяць: засалодзіць вады, хлеба накрышыць — і мурцоўка. В узла Мядз. Мурцоўка — хлеп, вада, соль. Масішкі Красл. У ваду лілі поснага масла, крышылі хлеп i зовім мурцоўка. Рагулішкі Даўг. 2. Каша з ячных круп. Мурцоўкай называлі панцакову кашу. Жылі Іўеў. МУРЦЬГ толькі мн. Toe ж, што i м у р ц о ў к а 1. Mypцы салоткія i салёныя. Ахрэмаўцы Брасл. Мурцы называли Мурцы зрабіла i ў апаціт пакушала. Саланое Віл. Мурцы poбілі ў пост: хлеба накрышыць, солі, вады ўліюць. Рагулішкі Даўг. МУРЧА'ЦЬ, МУРЧЭ'ЦЬ незак. Toe ж, што i м ў p к a ц ь. Кошка мурчыць. Малахоўцы Бар. Котка мурчыць, каля нох апціраецца. Саланое Віл. Мурчыць кот — пацеры мовіць кот. Чычалі ПІвянч. Кот мурчыць, як лашчыцца, есці хоча, трэцца каля нох. Мсцібава Ваўк. МУРШАВА'ТЫ прым. Гнілаваты. Муршаватае дзераво, §рухлявая, у сярэдзіне згнітая. Мсцібава Ваўк. МУРША'ВЫ прым. Гнілы. Гэта дзеравіна муршава, нічоeo ні зробіш. Гэты гот много картоплі муршавай. Мсцібава Ваўк. МУ'РШЧЫК м. Toe ж, што i м ў л я р. Добры ён быў муршчык. Ёдлавічы Брасл. МУФШЬІНЫ мн. Парахня. Муршыны рцзляцеліся з трухлявага дзерава. Мсцібава Ваўк. МУС м. Прымус. Пад мусам ехаў. Навасёлкі Свісл. Нібы мус быў? Гемзы ПІальч.; параўн. польск. mus /неабходнасць, патрэба'. МУ'СІ, МУ'СЕ, МУ'СЯ пабоч. Мабыць, відаць. Брала, му
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

мурожны, муртушка, мурцоука, мурчаць, мурчэць, муршаваты, муршавы, мусе, муся, мусі, інеабходнасць
2 👁
 ◀  / 537  ▶