Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

ПІРАЖО'К м. бат. Спарыння. Піражок у жыці. Магуны Паст. Пірашкі ў правым жыце. Мачаск Бярэз. Піражкі чорныя ў жыце. Ухвала Круп. ПІРАЗІ'МАК ел. ПЕРАЗІ'МАК ПІРАКАВЬГ гл. ПЕРАКАВЬГ ПІРДНО'СНЫ прым. Нахабны. Яна піраносная баба. Груздава Паст. ПІРАНЯ'ЦЬ гл. ПЕРАНЯ'ЦЬ ПІРАПЕ'ЧАЧКА ж. памяти, да п е р а п ё ч к а. Пірапечачку патскрабеш i ўсадзіш у печ дзяцём на куццю. Саланое Віл. ПІРАПЕ'ЧКА гл. ПЕРАПЕ'ЧКА ПІРАПЁЛКА гл. ПЕРАПЁЛКА ПІРАПУ'ШЧАНЫ дзеепрым. Ператоплены. У банцы niрапушчаны свіны жыр. Асавец Віл. ПІРАПЯЛЁСТЫ ал. ПЕРАПЯЛЁСТЫ ПІРАСІКА'ЦЬ гл. ПЕРАСЕ'КАЦЬ ПІРАСТАВА'ЦЬ незак. Пераставаць. Hi пірастаець дошч. Валынцы В.-Дзв. ПІРАСТРЭ'ЛКА гл. ПЕРАСТРЭ'ЛКА ПІРАСЯ'ТКА ж. Перасадка. У Віцебску пірасятка. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПІРАТКАВА'ЦЬ гл. ПЕРАТКАВА'ЦЬ ПІРАХСУДАМ прысл. 3 перапынкамі. Боль піраходам — возьміць i піраціхніць. Мярэцкія Глыб. ПІРАШТУПУВА'ЦЬ зак. Прастрачыдь (шво). Піраштупуваць нада шво. Валынцы В.-Дзв.; параўн. ням. stopfen цыраваць'. ПІРВА'К гл. ПЕРВА'К ПІРГА'ЦЦА незак. Штурхацда. Сядзіць i піргаяцца. Вязынка Маладз. Дзеці піргаюцца, яны дрыжэлі. Саланое Віл. ПІРГА'ЦЬ незак. Штурхаць. Hi піргай дзіця! Жодзішкі Смарг. Піргаць бочку. Гайна Лаг. ПІРГНУ'ЦЬ зак. Штурхнудь. ён піргнуў мяне. Вялікія Нястанавічы Лаг. Як піргнуў мяне, чуць не паляцела. Вязынка Маладз. Як піргнулі — i душы німа. Саланое Віл. ён мяне піргнуў. Не піргні яго. Рыбчына Віл. Добра піргнуў. Солы Смарг. ПГРМА о Даць пірма — даць выспятка. Даў ёй пірма. Вялікія Нястанавічы Лаг. Даў яму пірма. Саланое Віл. ПІРСУ н. Пюрэ. Картафляную кашу цяпер называюць nipo. Рудня Астравітая Чэрв. Ш РОТ I, ПІРО'Х м. Бохан чорнага ці белага хлеба. Піраге пяклі. Парэчча Гродз. Вялікі пірог хлеба на ўсю лапату. Спякла тры пірагі хлеба. Мярэцкія Глыб. Пірог хлеба. Беразіно Докш. Пірох спячом толькі к вяліканню. Латыгаль