Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

ПАТПА'ЛКА гл. ПАДПА'ЛКА ПАТПА'ЛЫІІЧЫК м. Падпалыичык. Думала, што патпалыйчык патпаліў суседа. Асташыйа Навагр. ПАТПА'Р м. Месда ў рацэ, якое зімой не замярзае. Ня лесь, а то ўвалісся ў патпар. Патпао ні замярзае. Рыбчына Віл. Дзе цёплае места, не замярзаіць, то патпар кажуць. Мярэдкія Глыб. ПАТПАРА'ЦЦА незак. Станавіцца дяплейшым пад уздзеяннем пары. Апарыстая места, дзе патпараецца i не замярзае. Нізок Уздз. ПАТПА'РЫСТЫ прым. Які вылучае пару. Патпарысты берах, дзе с-пад зямлі цёплы воздух не дае замчрзаць. Рыбчына Віл. ПАТПА'САВІЧ м. Памочнік пастуха. Патпасавіч памагаў пастуху. Альхоўцы Лях. ПАТПА'САК гл. ПАДПА'САК ПАТПА'СВІЧ гл. ПАДПА'СВІЧ ПАТПА'СІЧ м. Toe ж, што i п а т п а с а в і ч, Патпасіч nac кароў. Дзяніскавічы Ганд. Патпасіч памагая пастуху. Міратычы Карэл. ПАТПАХА'ЦЬ зак. Падмесді. Нада патпахацо хату, ізбу. Кураполле Паст. ПАТПА'ШАК м. Ахапак сена. Патпашак сена. Номікі Бабіц, ПАТПА'ШКІ мн. Цвікля. Ушывалі патпашхі ў кашулі. Ракаўскія Швянч. ПАТПЕ'Ч гл. ПАДПЕ'Ч ПАТПЕ'ЧАК м. Падпечак. Патпечак i пячурка ў пеш. Рагулішкі Даўг. У патпечак раныйа заганялі куры, а цяпер дрова ляжаць. Кіралі Шчуч. Патпрыпячак — вашэй, патпечак— ніжэй. Солы Смарг. Патпечак — дзе куры сядзелі. Груздава Паст. Патпечак рубілі, вянцы тры зруоюць i тады цэглу кладуцъ i печ робюць. Валынцы В.-Дзв. ПАТПЕ'ЧКА ж. Тое ж, што i п а т п е ч а к. Патпечка — дзе куры сідзяць. Янова Рас. ПАТПРНАК гл. ПАДШ'НАК ПАТШНА'ЦЦА гл. ПАДШНА'ЦЦА ПАТПША'ЦЬ гл. ПАДПІНА'ЦЬ I ПАТПГНКА гл. ПАДПГНКА ПАТПГРЫСКА ж., ПАТПГРЫСКО н. перан. Дапамога, падтрымка. Німа мне патпірыскі, німа сына, у сё сам i сам рабі. Кіралі Шчуч. На гэдаку гям'ю патпірыско добро меў. Старое Сяло Зэльв. ПАТШСА'ЦЬ гл. ПАДШСА'ЦЬ ПАТПЛЁТ зб. м. Палоскі лыка для падилятання лапцей. Тоўсценькі патплёт іспіцай патпляталі. Дзёрназічы В.-Дзв. ПАТПЛЁТАНКА, ПАТШНТА'НКА ж. Тое ж, што i