Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

с сукна шылася, с корту грубейшага шылася. Жодзішкі Смарг. Пашыў марынарку. Марынарка нарвалася. Паляцкішкі Воран. Марынаркі мушчызны насілі. Ужо добра абношана марынарка, старая. Гемзы Шальч. Марынаркі насілі на кашулю. Лоск Валож. Марынаркі шылі мушчызнам. Старый Трокі Трак. МАРЬГЦЦА незак. Стамляцца. Трохі кратаюся, нахаджу — нада аддыхнуцъ, маруся скора. Кураполле Паст. Я маруся. Лоск Валож. МАР|ЬГЦЬ незак. Хіліць на сон. Вот сон мора! Солы Смарг. Суш, марыць сон. Альхоўцы Лях. Натта сон морыць. Руднікі Шальч. МАРЭ'ЧШК м. бат. Травяністая расліна. Марэчнік даюць ніць, як сабака шалёны ўкуся, надобны да валяр'янкі. Жылі Іўеў. МАРЭШКОВА'ТІ незак. Мярэжыць. Сіета настуольніца гожэ марэшкована, нэбуошчыця мама ie марэшковалі. Kyрашэва Чыж. МАСІЯ'ШЫЦЬ незак. Маніць. Што масіяшыш прыйшоўшы? Валынцы В.-Дзв. MA'CKA ж. Падмазка. Дзе мая маска? Котка украла маску. Саланое Віл. МА'СЛА н. i ж. Масла. Патрымай смятану дома, то будзя велъка масла. Парэчча Гродз. Балъшоя масла збіла. Сапоцкіна Гродз. Яна прыходзіла |[па] масла. Альхоўка Навагр. Маслу добрую зрабіла. Свая масла леней, як кунлёная. Малькуны 1гн. Масла жоўтая такая, як воск. Рагулішкі Даўг. Масла, як бурлёга, рэткая. Руднікі Шальч. МАСЛАБО'ЙКА ж. Маслабойка. Масла б'юцъ у маслабойкі. Філіпаўцы Красл. МАСЛАБО'ЙНЯ ж. Маслабойня. У калхозі есць маслабойня. Індра Красл. МАСЛАКГ мн. Сдегнавая косць. Маслакі ў каровы. Лісна В.-Дзв. МАСЛЮ'К м. кулін. Страва, прыгатаваная з тоўчанага маку i цукру. 3 маку рабілі маслюк, таўклі, сахару дабаўлялі, с хлебам елі. Кураполле Паст. МАСЛЮКГ мн. бат. Маслякі. Маслюкоў нрынесла, ні хочацца за іх брацца. Стральцы Гродз. Маслюкоў насмажыла. Маслюкамі смазвалі дзеравяны вое. Лука Нараўк. МАСЛЯ'К I м. Тое ж, што i ма с л юк і. Нашла аднаго толькі масляка. Маслякі — грыбы. Альхоўцы Лях. Маслякі растуць у нас. Каўняны Гродз. МАСЛЯЖ II м. Мачанне, прыгатаванае з тоўчаных кана