Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
ПАНУ'РЫЦЦА зак. Нахмурыцца. Панурыўся чалавек, стаў моўчкі. Вецярэвічы Пух. ПАНХЕФ, ПАНХГР м. мед. Пухір. Надушыў панхера. Номікі Бабіц. Панхер выскачыць. Парэчча Гродз. Сеў мокры на гарачую цэглу, панхіры былі, потым сталі пэнкаць, закарэлі. Гемзы Шальч. Абварыўшы цела, найлепей аблажыць каровім калам, перасмыліць цела i панхіроў не будзе. Граўжышкі Ашм. Панхіры, ці лопаўкі. Жодзішкі Смарг.; параўн. польск. pgcherz тж'. ПАНЦА'К, ПАНСА'К, ПЭНЦА'К м. 1. Ячныя крупы. Панцак доўга варыцца. Беразіно Докш. 3 панцаку кашы варылі. Падаўшчына Дзятл. Панцак таўклі ў ступах. Ахрэмаўцы Брасл., Саланое Віл. Kyni панцаку. Петрашунцы Baлож., Міратычы Карэл. Крупная крупа —панцак, а мелкая— крупеня. Навікі Лудз. Панцак — гэта вялікія крупы з ячменю, луску абтаўчэш. Грыкені Вільн. Панцак — крупа з ячменю. Індра Красл. Панцак таўклі, чисты ячмень сыпят, вадзічкай палівалі, лузга аттаўкецца, а патом цераз сіта, i каноплю таўклі. Пасіене Лудз. Вазьму пансаку І кашу звару на абед. Глівін Барыс. Пансак — ячменны,, цяпер груца называюць. Ракаўскія Швянч. 2. Страва з панцаку. Валынцы В.-Дзв., Тухавічы Лях. Панцаку пасярбаю. Груздава Паст. Панцак згатуем з гарохам i ядзём. Новікі Гродз. Панцаку зварылі i малаком разбялілі. Кіралі Шчуч. Наварила панцаку з малаком. Панцак з ячменных круп. Малахоўцы Бар. Пансак — с круп ячменных булён. Жодзішкі Смарг. Пансак— зупа з ячменных круп. Солы Смарг. Крупы — пэнцак. Крынкі Крын.; параўн. польск. p§cak тж'. ПАНЦАКО'ВЫ, ПАНЦЭКО'ВЫ прим. Прыгатаваны з ячнай крупы. Каша панцаковая. Груздава Паст. Панцако вую кашу варьілі на куццю. Стральцы Шальч. Панцэкова каша смашна. Пацаўшчына Дзятл. ПАНЦЕ'ЦЬ незак. экспр. Модна хацець. Чого ты панціш? Хатынічы Ганц. ПАНЦГНА, ПЕНЦГНА ж. Костка ў ніжняй частцы нагі каня ля капыта. Панціна ў каня. Сакаляны Сакол. Пенціна задняя раскрываецца ў каня, разрезана. Лука Нараўк.; параўн. польск. pgta путы', pptać 'спутвадь, завязваць', літ. pentlnas шпора'. ПАНЧО'ХА, ПАНЧАХА', ПОНЧО'ХА ж. Панчоха. Панчоху надзень, каб аржышча не калолася. Груздава Паст. Зрабіла адну панчоху. Паляцкішкі Воран. Панчохі надзену, цюпкі i пайду хадзіць. Парэчча Гродз. Панчохі маці повязала мне. Смаляніца Пруж. Панчохі рабілі раней пруткамі з лёну, с простых нітак. Кухты Віл. Панчаха парвалася. Едлавічы Брасл. Ногі ў панчасе. Граўжышкі Ашм. Пончоха вязана. Дзмітравічы Кам.; параўн. польск. pończocha 'тж
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

панурыцца, панцаковы, панцець, панцэковы
3 👁
 ◀  / 537  ▶