Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
Памагалі ўчыць дзяцей. Вялікае Сяло В.-Дзв. V Добраму i слова памагая, а благому — i палка не паможа. Малі Астр. ПАМАГЧЬГ, ПАМАХЧЫ, ПАМАГЦГ, ПАМАХЦГ зак. 1. Дапамагчы. Трэба яму памахчы пілаваць дрова. Кіралі Шчуч. Дакляравоў памахчы, а ня прышоў. Дакудава Лід. Трэба памагці яму хату паставіць. Кузьмічы Люб. Трэба памагці. Малыя Аўцюкі Калінк. Памахці яму трэба. Багушэвічы Бярэз. Памагла яна мне. Грыкені Вільн. Ідзі ты памажы. Лоск Валож. Алена, хадзем ды памажыма ей лён ірваць. Вецярэвічы Пух. V Памажы божа вам! Бох не памох. Гемзы Шальч. 2. Аказаць патрэбнае дзеянне. Памахці ці паможа, а пашкодзіць не павінна. Рудня Астравітая Чэрв. Яму нічога не памагая. Гемзы Шальч. V Паможа, як кашалъ у хваробе. Гемзы Шальч. Мяртваму кадзідла не паможа. Ністанішкі Смарг. Як бічам па вадзе, так ты мне памох. Малі Астр, ПАМАЗА'НЯЦ м. кулін. Прыпраўлены тлушчам праснак. Памазаняц пякуць. Нада узяць памазаняц у дарогу. Кураполле Паст. ПАМА'ЗАЦЬ зак. Пакрыць паверхню слоем чаго-н. Памажуць бліны пірыной, угрэяць І з'ядуць. Кураполле Паст. Я памазаю нагу масцю. Мал i Астр. Памазаў блін маслам i з'еў. Вецярэвічы Пух. Памаш маслам блін i еш. Альба Нясв. Ідзі памазай колы, бо будуць скрыпець, даўно немазаныя. Раны памазаю. Мы памазаям. Гемзы Шальч. У люстэрка глядзіць, памазая, брытвай аскрабе — i пагаліўся. Старыя Трокі Трак. ПАМАЗГАВА'ЦЬ зак. Падумаць. Не памазгуіць галавой. Едлавічы Брасл. ПАМАЗГАТАЧДЬ зак. экспр. Пабіць. Памазгатаў у сю пасуду. Ахрэмаўцы Брасл. ПАМАЗО'К м. Невялікі пэвдзаль. Памазок памочыць І змазаваіць вось. Валынцы В.-Дзв. ПАМА'К м. 1. Дрэва, якое доўгі час ляжала ў вадзе. Памак— намокшае дзерава. Беразіно Докш. Памак цяжкі. Мя~ рэцкія Глыб. У рэчцы дзерава як крэпка намокня, то — памак. Кажуцъ — намок, як памак. Рудня Чэрв. Памак цяжкг такі, у вадзе доўга ляжаў. Ухвала Круп. Памак — кусок дзерава, які доўга ляжаў у вадзе. Лапічы Acin. Памак — дзера- ва, каторая доўга ў вадзе ляжала. Азяраны Раг. 2. Калода, якой прыціскаюць лён, каноплі, калі мочаць. Памак — цяжкое мокрае палена, чым прыціскаюць лён i каноплі. Рудня Астравітая Чэрв. Памак, памаком прыціснуць лён, i ён мок* ня. Мярэцкія Глыб. Памакі асінавыя, прыціскаюць лён у сажэлку. Кураполле Паст. Памакі, што лён мачыць,— дзерава цяжолая, тоўстая, кідаюць наверх. Жыдзевічы Іўеў. Сначала лён ложаць, патом—пашына [хворает], патом накачваліся памакi, каб не паплыў лён. Мішневічы Шум. Памаке — такія
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зеў, зядуць, памазаць, памазгаваць
2 👁
 ◀  / 537  ▶