Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
ПАЖЫ'ВА ж. Корм. Німа курам пажывы, тут сеюць рамашку. Кіралі IIIчуч, ПАЖЫВЕ'НЯ н. 1. Тое ж, што i п а ж ы в а. Зайшоу дахаты, не пажывіўся, не далі яны яму, не было пажывеня яму. Гемзы Шальч. 2. Лоўля. Пашла ваўчыца на пажывеня, а ваўчанята асталіся ў нарэ. Кіралі Шчуч. Пашоў воўк на уловы, пашоў на пажывеня. Гемзы Шальч. Ваўчыца ходзіць на пажывеня. Старый Трокі Трак.; параўн. польск. pozywienie тж'. ПАЖЫВГЦЦА зак. 1. Здабыдь (пра ежу). Як пашла, то i пажывілася. Пацаўшчына Дзятл. 2. Паласавацда. Дайця троха пажывіцца. Дакудава Лід. ПАЖЫВГЦЬ зак. Накарміць. Зайшлі да бабы, якая нас пажывіла. Гальшаны Ашм.; параўн. польск. pozymič тж'. ПАЖЫГА'ЧЫК м. памянш. да п а ж а г а ч. У міне такі пажыгачык добры з гарэшыны, тры разы пацягну, то забаліць. Кіралі Шчуч. ПАЖЫ'ЛІНА ж. 1. буд. Кладзь. Пажыліна, на яе чапляюць шпары. Ахрэмаўцы Брасл. Пажыліна — браўно, якое кладзецца на вяршыну крышы. Груздава Паст. Пажыліна кладзецца на дзет. Кураполле Паст. 2. ткац. Шнурок, які прывязваецца да канцоў дошчачак, што раздзяляюць скрыжаванне нітак асновы («чыны»). Пажыліна у кроснах, каб чыноўка не выехала вон. Лісна В.-Дзв. ПАЖЬГЛЫ прым. Тое ж, што i п а д ж ы л ы. Пажылая баба. Старыя Смільгіні Воран. Пажылы чалавек. Міратычы Карэл. Бацъка пажылы быу. Лоск Валож. Пажылая дзеўка. Парэчча Гродз. ПАЖЬГЛЬШК м. Тое ж, што i п а ж ы л i н а 1. Пажылънік — бервяно, яков кладуць на сохі. Беразіно Докш. ПАЖЬІНА'ЦЬ зак. Пажаць нейкі час. Нядзелю пажынаем. Быстрыца Астр. Бульбашніку зяцю пажынала. Асавец Віл. Пайду з дзеўкамі пажынаю. Вецярэвічы Пух. ПАЖЬГНЬКІ толькі мн. Дажынкі. Пажынькі робім: высока сажнуцъ, звяжуцъ саломай, кветку ўложаць — / спявалі. Малькуны Ігн. ПАЖЬГТАК м. Пажыва. V Які дзенъ, такі пажытак. Сала ное Віл. ПАЖЬГЦЬ зак. Пабыць нейкі час. Пажыві тут, я скора прыду. Навасёлкі Свісл. ПАЖЬГЧЫЦЬ зак. 1. Пазычыць каму-н. Пажыч мне тры рублі. Альба Нясв. Мама, пажыч грошай. Старыя Трокі Трак. 2. Узяць у каго-н. у доўг. Яна пажычыла ў яе грошы, ды не аддае. Малі Астр. Яны ні маюць дзе пажычыць грошы. Ракаўскія Швянч.; параўн. польск. poźyczyć тж'. ПАЖЭТАЦЦА зак. Апячыся (крапівою). Так пажэгалася крапівою, аш пякла, пажэгала сярэдзіну. Кіралі Шчуч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пажьінаць
3 👁
 ◀  / 537  ▶