Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
лавек мандрэй ката. Галубы Маст.; параўн. польск. tnqdry тж'. МАНДРЭ'ЙШЫ прым. выш. да мо ндр ы. Мандрэйшы быў. Гемзы Шальч. МАНДЭ'ЛЯЧКІ мн. Некалькі снапоў льну, пастаўленых у кучкі для прасушкі. Лён у мандэлячкі ставілі. Старыя Трокі Трак.; г л. м э н д а л ь. МАНЕ'Жу МАНЕ'Ш м. Конны прывод малатарні. У гумне жанеж быў, там малацілі. Манежы былі такія, малацілі коньмі тады; на таку стаялі. Onca Брасл. Аднаго разу рэзалі маняжом сечку. Маскалі Маст. Манеш — што сечку рэзаць, закладаюць коні, круцяць i сечку рэжуць. Галубы Маст. МАНЕ'ЖЬІЦЬ незак. экспр. Выпрошваць. Прыдзе i манежыць, манежыць, бывая выпрасіць рубель i пойдзе. Мсцібава Ваўк. МАНЕФА ж. о На сваю манеру — па-свойму. Начаў ён наварачываць на сваю манеру. Гемзы Шальч. МАНЕФКА ж. Бляшанка. Гаспадар мыецца з манеркі, папробуй схаваць, крычыць: «Дзе мая манерка?» Гемзы Шальч. МАНГСТЫ прым. Духмяны. Прасняк пяклі — у халодну воду кідаюць i кісня, i за тры дні харошы маністы хлебны квас. Мсцібава Ваўк. Маністы хлеп, бо дабаўляем картоплі. Альхоўцы Лях. МАНІ'ЦЦА незак. 1. Мець намер. Я манюся паехаць заутра ў Паставы. Кураполле Паст. Я замуш ні манілася ісці. балансе Віл. Маніліся прывясці. Рыбчына Віл. Пайду глядзець, там адна асоба маніцца прыехаць. Маніцца прыехаць у гэтым гаду. Я манілася адчыніць дзверы, але за млекам палила, а потым куры заняла. Солы Смарг. Ён жа маніўся прыйсці. Сасноўка Смарг. Але жыць тут не маняцца. Крэва Смарг. Ніткі ёсь, манюся яшчэ выткаць дываны. Я i ноччы не сплю, i не лажуся i не манюся. Вузла Мядз. Маніцца паехаць у гог рат. Вялікія Нястанавічы Лаг. Маніцца што ўзяць, што купляць. Маніцца прыехаць. Чфічалі Швянч. Ён маніцца жаніцца, а не будзя ён жаніцца! Малькуны 1гн. 2. безас. Хацецца. Мне манецца паехаць к яму. Гемзы Шальч.; параўн. літ. manytis тж'. МА'НІЦЬ незак. Трызніць. Натта маніла, а потым маніць перастала. Жылі Іўеў. МАНГЦЬ, MAHI'TI незак. 1. Хлусіць. Маньцюк ён, усё мане. Малахоўцы Бар. Не нада маніць, гавары праўду. Вецярэвічы Пух. Не буду маніць, не знаю, як гэта называлі. Ён натта любіць маніць. Ён гаварыў ці ён маніў, не знаю. Што ты маніші Вузла Мядз. 2. Прывабліваць, спакушаць. Сама яго маніла, а тэпэр нэ можэ отчэпітіся. Курашэва Чыж. МАНГШКА ж. Манішка. Манішкі накладалі на прарэх
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

mahiti, манежу, манежьіць
4 👁
 ◀  / 537  ▶