Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
Конь, карова бытта жываты падцягнуўшы, i мураўі паджарыстыя, i сабака паджарысты. Ёдлавічы Брасл. ПАДЖА'ЦЬ зак. О Паджаць вуды — схуднець. Паджад вуды зусім. Сасноўка Смарг. ПАДЖГА'ЦЬ зак. экспр. Пабегчы. Лявонішыны гускі паджгалі дамоў. Вецярэвічы Пух. ПАДЖОТА ж. Падпалка. Нашчыпай паджогі. Мішневічы Шум.; параун. руск. поджог падпал'. ПАДЖЫДА'ЦЬ незак. Чакаць. Будзім вас паджыдаць дома. Чапаеўскі В.-Дзв.; параўн. руск. поджидать 'тж\ ПАДЖЬГЛКІ мн. Тое ж, што i п а д г [ б а л к i. Пад~ жылкі падарвала. Кураполле Паст. Сабака як хватануу у паджылкі. Рагулішкі Даўг. Шваркі насілі да паджылак. Лайпушкі Ігн. ПАДЖЫ'ЛЫ, ПУДЖЬГЛЫ прым. Пажылы. Паджылая дзеўка. Рудня Астравітая Чэрв. Паджылы кавалер, ужо многа гадоу, a ён ні жанаты. Быстрыда Астр. Ён ужэ паджылы. Номікі Бабіц. Паджылы чалавек памёр. Ахрэмаўцы Брасл. Пуджылы чалавек, трохі сагнуты. Лука Нараўк. ПАДЖЫ'ТЫ прым. Toe ж, што i п а д ж ы л ы. Яна у вашых гадох, паджытая. Альхоўка Навагр. ПАДЖЬГУШЫ прым. Toe ж, што i п а д ж ы л ы. Матка ні старая, алі ужо паджыушая была. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПАДЖЭТЛЕНЫ прым. Тое ж, што i п а д ж а т л і с т ы. Дзеука, як паджэглена — ні жывата, худая, о Бегчы, як паджэглены — бегчы вельмі хутка. Сабака бегае, як паджэглены. Слабада Смал. ПАДЗАНЯ'ЦЦА зак. Заняцца. Гэта нада падзаняцца мне, паглядзець, дзе вудачкі. Чапаеўскі В.-Дзв. ПА'ДЗЕВЫ, ПАДЗЯВЫ' прым. Які мае адносі.ны да падзі. Падзевая раса — мядовы сок, што з цвятоу бярэць пчала. Мішневічы Шум. Падзявая раса выступая. Бакшты Іўеў. Падзявая раса. Падзявы мёт урэдзен для пчол. Вецярэвічы Пух. ПАДЗЕ'Л м. Дзяльба. Ей с падзелу лава [зямлі] прышлася, а яму далі вала. Вецярэвічы Пух. ПАДЗЕ'ЛАЦЬ зак. Зрабіць. У лісах падзелалі зімлянкі. Будачкі падзелалі на сваіх гародах i жылі там. Вялікае Сяло В.-Дзв.; параун. руск. сделать тж'. ПАДЗЕ'ЛЯ прыназ. з род. Дзеля. Аддам я вам падзеля бога. А падзеля зубоу не саблюдалі. Бакшты Іўеў. ПАДЗЕ'НІК, ПАДЗЕ'ННІК, ПАДДЗЕ'ННІК, ПАДЗЁHIK, ПАДЗЁННІК м. 1. Падзёншчык. Падзенікі — хто наймаўся на дзет; дзет пажынаіць — i яму заплацяць, а на другі дзет пакінуць або другога возьмуць. Кураполле Паст. Падзёнік — які дапамагае. Вялікія Баяры Шчуч. Па падзёніках хадзілі жаць. Валынцы В.-Дзв. Падзённікаў трэба вызов
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

паддзеннік, паджгаць, паджыты, падзевы, падзелаць, падзеннік
0 👁
 ◀  / 537  ▶