Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
карова, рукою пашла. Альхоўка Навагр. V Красці няльзя — пчолы не павядуцца. Груздава Паст. ПАВЕ'ТКА ж. Павець. Сабакі паўцікалі ў паветку. Дзесятнікі Валож. Ля хлева рабілі паветкі — крыша i сцяна была. Паветка магла быць збоку i перат хлевам. Крыша ішла адным тонам на паветку i на хлеў. Груздава Паст. Пат паветку ссыпалі мякіну. Кураполле Паст. ПАВЕ'ТРА н. Паветра. V А паветра яго ведае, хто ён! Ухвала Круп. ПАВЕ'ТРЫЦЬ зак. безас. Праветрыць. Ніхай агуркі паветрыіць трохіf хай дзверы аткрыты будуць. Вялікае Сяло В.-Дзв. ПАВЕ'ТША, ПАВЕ'ТШЭ н. Toe ж, што i па в ё т р а. Паветша харошае. Граўжышкі Ашм. Паветшэ азыраватэ. Галубы Маст.; параўн. польск. powietrze 'тж\ ПАВЕ'ЧКА н. Павека. Павечкі прыжмураўшы, не падымаецца. Едлавічы Брасл. Павечка — над вокам расніцы. Рагулішкі Даўг. ПАВЕ'ШАНЫ дзеепрым. да п а в ё с і ць 1. Двайцюкі paдзіліся — дзве кальіскі навешаны. Ракаўскія Швянч. ПАВЕ'ШАЦЦА зак. Павесіцца. Яна павешалася, але людзі адратавалі. Малі Астр. Павешаўся на дзяшку. Тут два павешаліся. Ракаўскія Швянч. ПАВЕ'ШАЦЬ зак. Toe ж, што i п а в ё с і ц ь 2. Павешайця во на той кручок, што вас калыхала! Граўжышкі Ашм. ПАВЕ'ЯЦЬ зак. ПадзьмуЦь (пра ведер). Вецер павеець. Паляцкішкі Воран. ПАВЁРТКГ ПАВЯРТКГ прым. Рухавы. Мой Юзюк быў павёрткі — туды-сюды, такі нахоччывы. Мярэцкія Глыб. Вот ён павёрткі. Рыбчына Віл. Ён такі чалавек павярткі. Саланое Віл. ПАВІВА'НКА ж. Вяроўка, сплеценая ў тры столкі. Вялікія Нястанавічы Лаг. ПАВГВАЧ м. Спавівіч. Павівач — спавіваць дзіця. Лука Нараўк. ПАВГДЗІЦЦА зак. ПабаДыцца. Хочыць ён павідзіцца, пад восінь прыедзець. Валынцы В.-Дзв. ПАВГДЗЯЦЬ зак. Пабачыдь. Яна павідзіць свету. Магуны Паст. ПАВГДЛІВЫ прым. 1. Прагны. Есь, як ніколі ні бачыўу павідлівы — усё n забраў i зуеў. Рудня Чэрв. Павідлівая карова. Багушэвічы Бярэз. 2. Зайздросны. Павідліва nanoea вока. Рудня Чэрв. Павідлівы ён чалавек. Пасека Ст.-Дар.; параўн. літ. pavydas зайздрасць'. ПАВІДНУ' прысл. Як будзе відно. Я нават павідну ні ўцягну іголку. Асавец Віл. ПАВГДНЫ прым. Toe ж, што i п а в і д л і вы 2. Павіднае
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бачыўў, зўеў, паветрыць, павешаны, павешацца, павешаць, павеяць, павіванка
8 👁
 ◀  / 537  ▶