Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

зажынкі, i ў кут ставяць. Солы Смарг. Келбукі— сама грубкая рыба, па маленкіх рыштоках водзіцца. Ат кансерваў пушка {банка] маленкая, i ад гароху — пушка. Старыя Трокі Трак. Маленка хатка. Буйвіджай Вільн. Маленкае азяркоГрыкені Вільн. Скварочка маленка. Беняконі Воран. Маленка хатка стаіць, няма каморы. Маленкага зайца кормяць. Kiралі Шчуч. Мошка маленка. Парэчча Гродз. Бондачку маленку спяклі. Пацаўшчына Дзятл. 3. Кароткі. А ноч летам маленькая. Гемзы Шальч. 4. у знач. назоўніка. Дзіця. Маленько ды малёнкого вядзе. Старое Сяло Зэльв. V Маленькі, крывенькі ўсё поля абяжыць i дамоў прыбяжыць — серп. Саланое Віл. МАЛЕ'НЬЦЯ н. Тое ж, што i м а л ё н с т в а.А д маленьця мама вучыла нас рабіць акуратне. Солы Смарг. Я знаў ваўкі ад маленьця. Руднікі Шальч. МА'ЛЕЦ, МА'ЛЩ, МА'ЛЯЦ м. Хлопец; юнак. У нас было чатыры мальцы i адна дзеўка. Ахрэмаўцы Брасл. Ён быў малец здаровы. Лісна В.-Дзв. Малец у яе ад другога мужука. Як яго звалц таго мальца? Дзёрнавічы В.-Дзв. Малец ездзіць на кані. Якубова Рас. Тры мальцы былі ды рабыя. Ухвала Круп. Мальца i дзеўку сватаюць, звялі ўмесці — вот i зглядзіны. Індра Красл. А куда яму, мальцу, дзецца? Пасіене Лудз. Мішка — гэта свой маліц. Валынцы В.-Дзв. Маліц нівялікі. Мярэцкія Глыб. Я думала — маляц ляжыць. Мальцы ўсе жывуць. Рагулішкі Даўг. МАЛЕ'ЦЬ незак. Дзяцінець. Людзі старэюць i малеюць, Рагулішкі Даўг. МАЛЁДЗІЯ ж. перан. Гудзенне. У яго {шэршня] малёдзія такая, як у асвы. Гемзы Шальч.; параўн. польск. melodia тж'. МАЛЁУКА ж. Фарба. Малёўкі прывёс маляваць хату. Ракаўскія Швянч. МАЛЩАВА'ЦЦА незак. Адзначацца. У вайну хадзіў малідавацца ў паліцыі. Крэва Смарг.; параўн. ням. sich melden прадстаўляцца', melden 'паведамляць, дакладваць'. МАЛГЗА, МАЛГСА ж. 1. бат. Меліса. Малізу я збірала ўвосень, кажуць, нада na бульбе пакідаць, мышы ня будуць бульбу есці. Магуны Паст. Маліза ят мае, яе ад грыпы добра. Плябанцы Ашм. Маліза, як мята, націралі ўлей у сярэдзіне i зверху, пахучая расліна. Старыя Смільгіні Воран. Маліза — пахучая трава, інакш — ванюха. Ванюха пахожа на жабрэйку, маліза яшчэ завуць, у гуркі яе кладуць. Семежава Кап. Малізу клалі на вуляй, пахуча зелье. Альхоўцы Лях. Малісай праціраюць вулей, кап запах быў. Опса Брасл. Маліса na гарадах расце, карова ня есць, смярдзіць. Быстрыца Астр. Маліса — пахучая трава. Дакудава Лід. 2. Настой. Малізу п'юць ад жывата. Альхоўка Навагр. Малісу запарваюць i чай п'юць ад галаўной болі. Пасіене Лудз