Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

НЬГТКО прысл Сумна. Toe ж, што i нудно. Нытко мне. Каменка Стара Сакол., Стральцы Гродз. НЬГХЛЯЦЬ незак. Марнець, чахнуць. Ныхляў ды памёр. Альхоўцы Лях.; параўн. літ. tiykla 'той, хто марны'. НЫЦ гл. НІЦ НЬГЦКАЦЬ незак. экспр. Наракаць. Як купяць у сваім сяле парасят, то будуць ныцкаць, што парасяты не ядуць. Вузла Мядз. НЫЦЬ незак. 1. Балець (пра адчуванне тупога, працяглага болю). Рукі ноюць, a цяпер пірасталі ныць. Лісна В.-Дзв. Hi магу: ныя i ныя. Старыя Смільгіні Воран. Чырвоная мурашка як укуся, аж ныя каля сэрца. Гемзы Шальч. 2. перан. Надакучліва гаварыць, скардзіцда Што ноіш бяс толку. Лісна В.-Дзв. Я ня ныю, сяджу нічком. Кузьмічы Люб. Яна ныя, ныя — выганя вон яго. Малі Астр. 3. перан. Марнець. Картопля ныя на прыгорку. Альхоўды Лях. НЫЧОТІЙ, НЫЧОТЫЙ гл. НІЧОТІ НЫЧОТО гл. НІЧОТА НЬГШКА гл. НОЛИКА I НЫЯ'КЫЙ гл. НІЯ'КІ НЭ гл. НЕ НЭБОТА гл. НЯБСУГА НЭБО'Ж гл. НЯБО'Ж НЭВЕ'СНА ж. Нявеста. Которую засваталі, то нэвесна. Горек Бяроз. НЭТЕР м. Негр. V Чорны, як нэгер. Парэчча Гродз. НЭГО'ДА гл. НЯГО'ДА НЭДОБГТОК м.. экспр. Той, хто не знішчаны поўнасцю. Шчэ німэцькі нэдобіткі былі в лядах, як соеіеты прышлі. Курашэва Чыж. НЭДОІЕ7ДОК гл. НЕДАЕ'ДАК НЭДОМАГА'ТІ гл. НЕДАМАГА'ЦЬ НЭДОХВАўТКА ж. Адсутнасць неабходнай колькасці. Вэсною i хліеба нэдохватка была. Курашэва Чыж. НЭДОЧУВА'ТЫ незак. Недачувадь. Я трохе нэдочуваю. Горек Бяроз. НЭДОЧЭКА'НЕ н. У выразе: Нэдочэкане ёго — не дачакаецца ён. Нэдочэкане ёго, коб я сама пришла. Курашэва Чыж. НЭДСУШЛЫ прым. Які хадеў стадь кім-н., але не стаў. Нэдошлого зятя бачыла в Гайновці. Курашэва Чыж.; параўн. польск. niedoszly 'былы кандыдат на якое-н. месца'. НЭДУТІ прым. Нядужы. Стэпан такі нэдугі, довго ўжэ нэ пожывэ. Курашэва Чыж. НЭДУ'ЖЫ гл. НІДУ'ЖЫ НЭМА'ШЫКА гл. НЯМА'ШАКА НЭ'НДЖА ж. Той, хто пераборлівы ў ядзе. Нэнджа некая