Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

НІБЫЛГЦА ж. Небыліца. Гаворыць нібыліцу, што німа чаго слухаць. Жылі Іўеў. НГВА ж. Палетак. Сколькі яго [льна] астаецца на ніві! Буды В.-Дзв. Участак апрацаванай зямлі — ніва. Быстрыца Астр. Поле, як доўга, то называлі ніва. Вялікія Баяры Шчуч. A цяпер прадаюць i ядуць з нівы грыбы [шампіньёны]. Paкаўскія Швянч. Ніва — дзе пасеяная дабро. Гайна Лаг. Па нівах сеялі. Чычалі Швянч. Ніва — пасеяная жыта, авёс} пшаніца. Лука Нараўк. НІВАФТЫ, НІВАФТНЫ прым. Хворы, слабы. А ты ~ шварты, ляжыш, ня можаш хадзіць, рабіць. Мал i Астр. Hiварты чалавек: балее i далее, ён хворы, нівартны чалавек, серцо слабое. Кузьмічы Люб. НІВЕ'ЛЬКІ гл. НЯВЕ'ЛЬКІ ШВЕ'СТА ал. НЯВЕ'СТА ШВЕ'СТКА гл. НЯВЕ'СТКА НІВІДА'НЫ прым. Нябачаны. Нівіданыя госці ў вас, зайшоў паглядзець. Ракаўскія Швянч.; параўн. руск. невиданный тж'. НІВІДНСУ прысл. Нябачна. На змянах Месяца нівідно. Стральцы Гродз. ШВЩО'НЫ прым. Тое ж, што i н i в i д а н ы. Нівідоны п'яніца, лодар. Кураполле Паст. НІВІРУ'ТНЬІ прым. Тое ж, што i н і в і д а н ы. Нівірутны лодар. Кураполле Паст. НІВІ'СНЫ гл. НЯВГСНЫ ШВСУДНЫ займ. Ніводзін. Ніводнай [курыцы] ні заквакталі. Солы Смарг. Hi было ніводнага дзіцёнка. Ракаўскія Швянч. Ніводнага роднага. Чычалі Швянч. НІВЯЛГКІ гл. НЕВЯЛІфІ НІВЯРУ'ШКІ мн. бат. Вясеннія апенькі. Нівярушкі — апенькі вясновыя. Гемзы Шальч.; параўн. літ. voverŭškos лісічкі'. л НІГАДЗЯФЫ гл. НЕГАДЗЯ'ВЫ НІГАДНЬГ прым. Toe ж, што i н е г а д з я в ы. Бацька нігадны быў. Гемзы Шальч. НІГАКУШЧЫ прым. Які не загойваецда. Балячка нігаюшчая. Ністанішкі Смарг. НІГДЕ', НІГДЗЕ' гл. НІДЗЕ' НІТДЫ', НІТДА, НЬГГДЫ, НЫТДЭ прысл. Ніколі. Нігды не хварэіць. Hifda я да цібе не прыду. Едлавічы Брасл. Нігды не чула i не відзела. Ахрэмаўцы Брасл. Нігды мы не гналі алею. Парэчча Гродз. Нігды нашы дзяды ні думалі, што можна жаць i малаціць не сваімы рукамы, a камбаянамі i жняяркамі. Селішчы Ашм. Нігды не насіла доўгай спадніцы. Граўжышкі Ашм. Нігды не біліся хлопцы. Солы Смарг. Мы