Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
НАЧНЬГ, НО'ЧНЫ прым. 1. Прызначаны для начнога часу. Зацягнуць трэба фіранку, ужо цёмна, гэта начная фіранька. Памыя ночную кашулю. Солы Смарг. Ночныя фіранькі белыя, знізу [акна] яны. Старыя Трокі Трак. 2. Які дзейнічае ноччу. Начная кукушка [жонка] як накукуець, так i мейсца ў хаце не будзець. Кураполле Паст. 3. Які вешаюць каля ложка. Яны багата жывуць: у іх вісяць начныя каўры i ляжаць нажныя. Крэва Смарг. НАЧО'ВАЧКА ж., НАЧО'ВАЧКІ мн. памянш. да н a ч 6 ўка, н а ч о ў к і. Начовачка вузенькая i поляць [палаюць]. Кураполле Паст. Вазьмі малую начовачку. A былі начовачкі маленькія. Крэва Смарг. Начовачка новая. Старыя Смільгіні Воран. Начовачкай палолі} пыл ці мякіначка, якая ляціць. Ракаўскія Швянч. Поліш [палаеш] у начовачках, пыль ляціць вон. Дзёрнавічы В.-Дзв. Начовачкі, апалушкі. Вялікія Баяры Шчуч. Поліць, поліць i страхнёт начовачкі. Пасіене Лудз. Дзве ўжэ папэнкалі начовачкі. Старыя Трокі Трак. НАЧО'Й гл. НОЧ НАЧО'УКА, НАЧО'ВКА ж., НАЧО'УКІ мн. Начоўкі. Аснову збярэш i ў начоўку зальеш варам. Былі дзеравянныя начоўкі. Солы Смарг. Начоўку цяслой робюць. Ахрэмаўцы Брасл. Аджымаям у начоўцы, выкручваям. Парэчча Гродз. Бялізну мочым у начоўке. Старыя Смільгіні Воран. Бывала, у начоўцы мыліся. Лоск Валож. Мая начоўка чистая, кала шафы стаіць. Жылі Іўеў. Начоўка — бяльё мыць. Гемзы Шальч. Там пастаўлена начоўка ці мядніца i чурком ліецца. Старыя Трокі Трак. Начовку нарежу мёду. Прэдэ Даўг. Haчоўкі былі, мылі бялізну. Ёдлавічы Брасл. Ліповыя начоўкі. Быстрыца Астр. Начоўкамі мёд бралі; мёд у начоукі дзяржалі. Саланое Віл. Начоўкі дзеравяныя былі, з дзерава, напалавіну разрублена, далатамі даўбалі. Рагулішкі Даўг. НАЧУПЬІФЫЦЦА зак. Натапырыцца. Начупырылась кошка. Дзёрнавічы В.-Дзв. НА'ЧШЫ гл. НА'КШЬІ НАЧЬГНКО н. Пасудзіна. Клалі ў начынка i ў печ ставілі пірашкі. Гемзы Шальч. НАЧЫ'ННЯ, НАЧЫ'НЕ, НАЧЫНЁ, НАЧЭНЁ н. 1. Увесь посуд у хаце. Начыння — талеркі, уся пасуда. Солы Смарг. Увесь посуд разам—начыння. Жодзішкі Смарг. I начыне паиыю. Беняконі Воран. Ужо дала свіням, начыня абмыла. Гемзы ІІІальч. 2. Інструмент. Дай мне начынё, ды я зраблю дзверы. Старое Сяло Зэльв. Начэнё сталярскае. У бальніцы шпрыцы, нажы—начэнё. Міратычы Карэл.; параўн. польск. naczynia посуд'. НАЧЫНЯ'ЦЬ незак. Фаршыраваць. Ціпер камы с картошкі фаршамі начыняюць. Валынцы В.-Дзв. Начынялі рыбу. Вецярэвічы Пух
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

накшьі, начовка, начой, начоука, начшы, начыняць
11 👁
 ◀  / 537  ▶