Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

руку, нагу — хадзіць не магу. Жылі Іўеў.; параўн польск. nadwer§źyć тж'. НАДВЕ'ЧАР прысл. Пад вечар. Надвечар прыехалі з лесу. Груздава Паст. Надвечар прышла з ягадаў. Навасёлкі Свісл. Надвечар мы пагналі пад лес кароў. Пацаўшчына Дзятл. Ж&лі надвечар, там сонца зашло жнучы. Eij надвечар. Альхоўка Навагр. Надвечар уціхаіць, дрэва ня так балтаіцца. Ракаўскія Швянч. НАДВЕ'ЧАРКАМ прысл. Toe ж, што i н а д в ё ч а р. Надвечаркам прышлі дахаты. Вострава Маст. НА'ДВІС м. Падмыты бераг ракі. Надвіс — падмыты берах. Паляцкішкі Воран. НАДВОФАК, НАДВУФАК м. 1. Надвррак. Прывядзі на надворак каня. Стаіць на надворку карова. Малахоўцы Бар. А гэта надворак называем. Парэчча Гродз. Летая па надворку. Вялікія Баяры Шчуч. Па надворку відаць, што добры гаспадар. Малі Астр. На надворку дзеці гуляюць. Пацаўшчына Дзятл. Куры па надворку ходзяць. Галубы Маст. Ужо на надворак пусцілі, на прагон, кап наехала. Дакудава Лід. Каровы прышлі на надворак. Альхоўка Навагр. Сабакі па надвурку бегаюць. Галубы Маст. 2. мед. Стул. Ужо жывот ні баліць, надворак добры. Альба Нясв. НАДВОФ'Е н. Надвор'е. Надвор'е нядобрае. Парэчча Гродз., Паляцкішкі Воран. НАДВОФКА ж. Тое ж, што i н а д в 6 р'е. Дзісь надворка дрэнная. Старыя Смільгіні Воран. НАДВОФНЫ, НАДВУ'ОРНЫ прым. Пакінуты на гадаванне (пра свіней). Надворныі свінні пускаюцъ на племя. Валынцы В.-Дзв. Надворныя, або племныя свіні. Груздава Паст. Надворна свіня горш кормЛцца. Мсцібава Ваўк. Надворная свіння ў племя пушчаная. Саланое В1'л. Кормны паршу к i надворны паршук. Альхоўка Навагр. Надворна свіня. Ялова Пруж. Надворны кабан. Нудворная свіння. Старыя Трокі Трак. Надворныя свіня. Сакаляны Сакол. Маемо двое надвуорных свіні i два кормнікі. Курашэва Чыж. НА'ДВЯЧАР прысл. Тое ж, што i н а д в ё ч а р. Надвячар немцы падпалілі i паехалі. Вузла Мядз. НАДГРСУБКІ, НАДГРО'ПКІ мн. Помнікі на могілках. Цяпер надгропкі ставяцъ цэментовыя. Рагулішкі Даўг.; параўн. руск. надгробие тж'. НАДДА'ТКІ мн. Тое ж, што i н а д а т к і. Кароткія, нешырокія называюцца наддаткі да паласы. Беразіно Докш. Наддаткі — кароткія загоны, упіраліся ў даўгія. Мачаск Бярэз. НАДЕ'Л гл. НАДЗЕ'Л