Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

МЯДЗВЕ'ДЗІЯ ВУ'ШЫ мн. бат. Ласі (грыбы). Мядзведзія вушы — грыбы такія, чорныя зверху. Дакудава Лід. МЯДЗВЕ'ДЗЬ, МЯДЗВЕТДЬ, МЕДЗВЕ'ЦЬ, НЕДЗВЕ'ЦЬ м. Мядзведзь. Тут мядзвець хадзіўшы. ён быў прывёшшы мядзвядзя. Ахрэмаўцы Брасл. Не за намі вадзілі гэтых мядзвядзёў. Hi мядзвядзей, ні пчол. Саланое Віл. Медзвядзёў, ваўкоў лавілі. Латыгаль Віл. За памяццю гаварылі, што скамарошнікі мядзведзяў вадзілі. Цяпінцы Віл. Мяд$ведзяў вадзілі na вёсках. Гемзы Шальч. Мядзвядзёў многа ў Сібіры. Кемялішкі Астр. Медзведзёў было много. Грыкені Вільн. Недзвець мёт любіць. Быстрыца Астр. V За дзень аблётаеш свет i кладзесся з медзвядзём, a ўстаняш з зайцам. Лоск Валож. Медзведзя сіла, a зайцаў паварот. Кураполле Паст. МЯДЗВЕ'ЖЖЫ ВУ'ІІІЫ мн. Toe ж, што i м я д з в eд з i я в ў ш ы. Мядзвежжы вушы — стаяць па днэй, як вушы, іх завуць i ваўчыныя вушы, воўча вушы. Дзёрнавічы В.-Дзв. МЯДЗВЯ'НА РАСА' ж. Падзь. Мядзвяна раса ўрэдная, яна на лістах. Малахоўцы Бар. МЯДЗГНЫ толькі мн. абрад. Частаванне ў дзень збору мёду. Здаўна на мядзіны пойдзям. Магуны Паст. МЯДЗЯ'НКА, МЕДЗЯ'НКА, МІДЗЯ'НКА ж. заал. Мядзянка. Мядзянка — едавіта гадзіна. Валынцы В.-Дзв. Meдзянкі ё. Медзянка жоўта, куслівая, сама паядая дзяцей і[сваіх]. Івашкаўцы Смарг. Мідзянка самая злая вужака. Лісна В.-Дзв. МЯДЗЯ'НЫ тірым, Медны. Рондаль мядзяны. Быстрыца Астр. Былі мядзяныя ступы. Старыя Трокі я Трак.; параўн. польск. miedziany тж'. МЯ'ДЛІЦА ж. Мялка. Лён мядляць на мядліцы, яго ламаюць, а потым труць на церніцы. Яцаўляны Сідр. МЯ'ДЛЩЬ незак. Мяць. Лён мядляць на мядліцы, а потым яго труць на церніцы. Ядаўляны Сідр.; параўн. польск. mi§dlič 'тж\ МЯДНГЦА I ж. 1. Медны таз. Ключ пад мядніцай ляжыць. Жодзішкі Смарг. У мядніцу велькую нарэжа мёду плястар [з рамкі], еш, i кавалачак дасць дамоў. Солы Смарг. Мядніцы былі, як кабана разбіралі, мяса клалі ў мядніцу. Руднікі Шальч. 2. Любы таз. Мядніца — усякі тазік. Магуны Паст.; параўн. польск. miednica таз'. МЯДНГЦА II ж. Toe ж, што i м я д з в я н а раса. Мядніца выступаіць на жытніх каласах, на жыту, абліжы — настаяшча салотка, як мет. Саланое Віл. МЯДНЬГ прым. Мядовы. Нанашуюць пчолы na дзве кілі, як мядны гот. Граўжышкі Ашм. МЯДО'ВАЯ, МЕДСУВАЯ, МЕДАВА'Я РАСА' ж. Toe ж