ДЗЯ'ЦЯЛІНА гл. ДЗЯ'ЦЕЛІНАДЗЯ'ЦЯЛЬ гл. ДЗЯ'ЦЕЛДЗЯ'ЦЯЛЬНІК гл. ДЗЯ'ЦЕЛЬНІКДЗЯ'ШАР м., ДЗЯ'ШАРА ж., ДЗЯ'ШАРЫ, ДЭТІІРЫ мн. 1. Кілбаса, начыненая крывёй, крупамі або бульбяной кашай i запечаная ў печы. Пякуць дзяшар у дзяшарных кішках: насуваецца каша з дранай картошкі i пякуць. Дзяшар пякуць крупяны i крывяны. Ёдлавічы Брасл. Дзяшары нужна спея. Круп сыпіць у кроў, наліваіць кішкі i ў печ — так дзяшары пякут. I c картошкі дзелаіць дзяшары. Рагулішкі Даўг. Грубыя кішкі наліваям i дэшры пяком. Малькуны Ігн. 2. Тоўстая лишка. Дзяшары — тоўстыя кішкі, хвалдаватыя. Нада дзяшару наліць — гэта грубыя чаровы наліць. Ракаўскія Швянч.; параўн. літ. dešra кілбаса'. ДЗЯ'ШАРНЫЯКЕШКІ мн. Тоўстыя кішкі. Кішкі двух сартоў — дзяшарныя i калбасныя. Ёдлавічы Брасл. У дзяшарныя кішкі налівают крон с крупой i пякут. Рагулішкі Даўг. ДЗЯ'ШКА гл. ДЗЯ'ЖКАДЗЯШО'ВЫ, ДЗІШАВЬГ прым. Танны. Дзяшовы тавар. Рудня Астравітая Чэрв. Можа быць дарагі i дзішавы. Мярэцкія Глыб.; параўн. руск. дешевый тж'. ДЗЯШЭ'ЎЛЯ прысл. Танней. Дзяшэўля купіла парасёнка. Лоск Валож.; параўн. руск. дешевле 'тж\ ДІДУ'ЛЬ гл. ДЗЯДУ'ЛЯДІДУО'ВСКІ гл. ДЗЯДО'УСКІДЛЕ гл. ДЛЯДЛІНІНЯ' ж. Даўжыня. Такой длініні дзюрка ў курных хатах, ёсць засуўка. Солы Смарг. Як какая длініня поперак бэлькі. Лайпушкі Ігн. ДЛГНЫ, ДЛГНЫЙ прым. Доўгі. К аса была дліная. Філіпаўцы Красл. Палка дліная была. Рагулішкі Даўг.; параўн. руск. длинный тж\ ДЛІНЯ' ж. Toe ж, што i д л i н i н я. Два аршыні дліні i аршын — полка адна. Валынцы В.-Дзв.; параўн. руск. длина тж'. ДЛІ'НЯНКІ прым. Доўгенькі. Бульба была багінка: длінянкая, сінянкая. Старыя Трокі Трак. ДЛОНЬ ж. Далонь. Лінь, як длонь, шырыні. Малькуны Ігн. Бондачкі, як длонь, таўшчыні. Стральды Шальч.; параўн. польск. dloń тж'. ДЛУ'БАЦЦА незак. 1. Корпацца. Пашоў i длубаецца. Жылі Іўеў. 2. Марудна есці. Каровы длубаюцца. Граўжышкі Ашм. ДЛУГ, ДЛУХ м. Доўг. Еслі я пазычу грошы, я маю длугу. Гемзы Шальч. Я ў длугу, многа грошы пазычыў, трэба аддаць. Длух маю. Кіралі Шчуч.; параўн. польск. dług тж'. ДЛУТА прысл. Доўга. Длуга квашу брагу: Магуны Паст