Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Смільгіні Воран. Венік змяцецца да дзяркача. Кдралі Шчуч. Я к вазьму дзяркач, я вам накажу! Гемзы Шальч. Дзяркачом шаравалі палы. Старый Трокі Трак. Дзяркач — стары венік. Багушэвічы Бярэз. Mo дзеркач e, то прынясі. Вялікі Краснік Пруж. Можна шараваць дзеркачом. Малыя Аўцюкі Калінк. Дзіркачом пол шаравалі. Солы Сімарг. Дзяргач — венік. Чычалі Швянч. ДЗЯРКА'Ч II, ДЗЕРКА'Ч, ДЗЯРГА'Ч м. заал. Драч. Дзяркач крычыць. Малыя Аўцюкі Калінк. Дзеркач на балоце, у траве, бліжэ вады, дзеркач быстра бегав. Лука Нараўк. Дзяргач как дзёргаіць, ён болыи каля вады. Чарняўскія Лудз. Дзяргач жаўтаваты такой, бегае каля вады. Пасіене Лудз. ДЗЯРКА'ЧЫК м. памянш. да д з я р к ач I. Дзяркачыкам падзяру падлогу. Гемзы Шальч. ДЗЯРКЛГВЫ прым. Задзірысты. Дзярклівы, задзіраецца. Міратычы Карэл. ДЗЯРНО', ДЗЕРНО' н. 1. Toe ж, што i д з ё p а н 1. Дзярны парабіліся на той зямлі. Мачаск Бярэз. Траілі, дзе дзерно, дзе пырнік зарастав. Відаўцішкі Вільн. 2. Зарослае балота. Дзярно — гэто зарослае балото. Баброўнікі Гарад. ДЗЯРНЯ'К м. Toe ж, што i д з ё p a н 2. Кусок муравы выража — ета дзярняк. Лапічы Асіп. ДЗЯРО'НІК м. Бабка з бульбы. Дзяронік — банка з бульбы. Дзяронік паставіла пячы. Ахрэмаўцы Брасл. ДЗЯРУТА I, ДЗЕРУТА ж. 1. Грубое, тоўстае палатно. 3 рыззя рвалі i ткалі, i называлi дзяруга. Рыбчына Віл. Дзяруга — аснуюць ніткі, a тады паткуць трапкамі. Вялікія Нястанавічы Лаг. Дзяругі ткаць будам, дзяружна налатно нлахоя, у роскідку тком. Азяраны Раг. 2. Посцілка або коўдра з грубога палатна. Ядуці Іўеў. Дзяруга ў дзве столкі, у няць полак. Рыбчына Віл. Да дзяругі нрывязалі кавалак вяроўкі, кан болыиу кучу нрынясці. Пад адной дзяругай, дзіва, што змерзла. Дайця дзяругу, найду на сена! Кіралі Шчуч. 3 дзярух шылі кордла. Жылі Іўеў. Дзяругу зелья нрынесла. Альхоўка Навагр. Дзяругі сваёй работы, з хужэйшага лёну, тры нолкі — i ўместа сшываюць, a ў канцы — ня сшыта; можна ўлезці ў дзяругу. Ухвала Круп. Нашу салому дзяругай. Гемзы Шальч. Дзяруга — у дзве рэдзі шшыем i ўкрываемся летам. Азяраны Раг. Дзеруга — со льну ткалі, накрываліся, у дзве столкі нэрэгорне. У дзеругах блошчыцы былі. Малыя Аўцюкі Калінк. 3. Посцілка з льновалакна рознай якасці. Дзяруга — лошко засцыаюць, на траву ідуць, ткуць з нітак, ніткі нрадуць з кудзелі i з доброго лёну. Міратычы Карэл. 4. Грубое адзенне. Во, дзяругу якую надзенеш. Крэва Смарг. ДЗЯРУТА II, ДЗЯРУ'ХА ж. бат. Дзераза. Дзяруга ў леся расце, добра ёй мыць. Дзяругой хаты прыбіралі. Быстрыца Астр. У лесі расцець дзяруга. Кураполле Паст. У лясу дзяру
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзяруха
7 👁
 ◀  / 729  ▶