ЛІЕ'ЧАНЫ дзеепрым. Лечаны. Ліечаным конём мало найіедэш. Курашэва Чыж. ЛІЕ'ЧЫТІ гл. ЛЕ'ЧЫЦЬЛГЖА ж. Хлебная лапата. Лажы хлеб на ліжу. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. Uźe тж'. ЛЩА'КI м. Від самапрадкі. Дзірывянны камод спалілі, ліжак спалілі — як санапрялка, на трох нагах, на трох ножках, маленькі каточак, як тазік, сільна харашо прасці. Мішневічы Шум. ЛІЖА'КII гл. ЛЯЖАЖЛІЖА'ТКА ж. Ніжняя перакладзіна драбін. Мярэцкія Глыб. ЛІЖА'ЦЬ гл. ЛЯЖА'ЦЬЛІЖАЧО'К м. памянш. да л я ж а к 1. Ліжачок быў, на козліках канчычок. Кураполле Паст. ЛІЖА'ЧЫ дзеепрым. Ляжачы. Ліжачы камень. Дварчаны riacT.VПад ліжачым — вош, пад бягучым — грош. Саланое Віл. ЛІЗА'ЦЬ незак. Лізаць. Кот сваю лапку лізаў. Дварчаны Паст. Карова цілёнка ліжа. Парэчча Гродз. ЛІЗЕ'РКА ж. Лінія, граніца дзялянкі ў лесе. Лізерка — лінія дзялянкі, дзе ссякуць дзерава, a дзе падчэшуць, калі шырэй i можна праехаць,— то лінія. Прасякаюць лізерку, зазначуюць, мяжуюць дзялянку, каб відаць было, дакуль яна ідзе. Азяраны Раг.; параўн. літ. lyze 'больш глыбокая баразна ў полі, куды сцякае вада'. ЛІЗНУ'ЦЬ зак. 1. Лізнуць. Лізнуў языком мёд. Дварчаны Паст. 2. перан. Ударыць. Я зарас цібе лізну дзягай. Номікі Бабіц. ЛГЗТЫ гл. ЛЕ'ЗЩЛІЗУ'Н м. Ласун. Лізун ты, толькі на прысмаках жывеш. Альхоўка Навагр. ЛIЗУ'ХА ж. Ласкавае дзіця. Лізуха — ліслівая, ласковая дзіця. Рудня Астравітая Чэрв. ЛГКА гл. ЛІ'ХАЛЩА'Й гл. ЛЯКА'ЙЛІКА'ННЕ н. Спалох. Спужаўся, із лікання стала. Саланое Віл. ЛІКЧЭ'Й гл. ЛЯГЧЭ'ЙЛІЛЕ'Я, ЛІ'ЛІЯ, ЛЯЛЕ'Я ж. бат. Гарлачык. I белая i жоўтая лілея на возеры. Пасіене Лудз. Лілія бывая І белая i жоўтая. Быстрыца Астр. Лілія жоўтая i белая ў атоках. Валынцы В.-Дзв. Лялея жаўцейшая, памаранчова. Кураполле Паст. ЛІЛГТЫ гл. ЛЯЛЕ'ЦЬЛІЛІ'Я ж. бат. Лілія. Білу лілію посію. Сіманавічы Драг. ЛІМІ'НА ж. бат. Тое ж, што i л ё м. 3 ліміны кару дра