Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
розлыла. Сіманавічы Драг. 2. анат. Ступня. Лапу пракалола на цвек, моцна балела. Малькуны Ігн. Мне самыя лапы, баляць. Рагулішкі Даўг. 3. экспр. Нага чалавека. Чы ж на твоі лапы гэты чырывыкы! Сіманавічы Драг. 4. перан. Ножка ў мэблі. В столі, в ослоновы, в ослынчыковы, крысловы, шкаповы, табурэтцы, в сундуці, в кроватюх по штыры лапы. Ciманавічы Драг. 5. Галіна, сук дрэва. Нарубаў яловых лапаў, зацягнуў драбіны i прывёс шыльніку. У елцы лапы. Еловыя лапы i суке еловыя. Кіралі Шчуч. У хвоі лапы, кастрыца з хвоі злятае. Пацаўшчына Дзятл. Апціналі лапы еліны i гарадзілі частакол. Мсцібава Ваўк. Дзеравіна глатка да самых лапаў. Сук, ці лапа, лапіста, сукавата дзеравіна. Дзе лісця на дрэве растуць, там лапы. Альхоўцы Лях. Лаза апусціла лапы. Нагнуў лапу гарэшыны i адламаў. Міратычы Карэл. Яловых лапаў прыняслі. Лапамі закрыецца. Адсек адну яловую лапу. Гемзы Шальч. Яловыя лапы. Дубовыя лапы. Дзяніскавічы Ганц. Лапы ў ёлцы. Азяраны Раг. 6. перан. Ручка ў плузе, cace або яе частка. У cace паліца e, ручкі дзеравяныя, а лапа — жалезная часць ручкі ў плузе. Альхоўцы Лях. У плузе ручкі; уся ручка — лапа, як к плугу прыклеплена; лапа поўнасцю ўся. Дзяніскавічы Ганц. 7. гіст. Удар лінейкай па далоні. Калісь настаўнік лапу біў, лапаў с пяць дась, то далонь спухня. Мсцібава Ваўк. Даўней у школі лапу білі лінейкай. Ахрэмаўцы Брасл. Бало, як дасьць лапу, то тыхо сыдітымэш. Сіманавічы Драг. О Даць у лапу — даць хабар. Некалі, як у лапу daci, дык добра лечыць. Альхоўка Навагр. ЛАПА'НКА ж. 1. Пастка. Лапанкі рабілі па лясу. Быстрыца Астр. 2. у знач. прысл. лапанкай. У час аблавы. Лапанкай немцы злапалі брата. Гемзы Шальч. ЛАПА'ТА ж. 1. Хлебная лапата. Лапата — што хлеп садзіць. Вострава Мает. Лапата — хлеб сажацъ. Беняконі Воран. Каля печы з лапатай завіхаецца маці. Дварчаны Паст. Лапатай дзеравяннай хлеб садзяць, кілаграма чатыры бохан i болей, крыжыка зробяцъ на першым бахане. Пацаўшчына Дзятл. Лапата — гдзе хлеб садзюць. Ахрэмаўцы Брасл. Лапата — хлеп. садзілі ў печ. На лапату — i ў печ. Старыя Трокі Трак. Была лапата хлеп пячы. Малькуны 1гн. Лапата — як хлеб пяклі. Чычалі Швянч. Тъкая лъпата — хлеп на пот содзюць. Філіпаўцы Красл. Да вайны бляхаў не было, была лапата, вымятуць памялом, i такую булку на лапаці загладзяцца, i хлеп упечэн. Баброўнікі Гарад. Лапата на доўгум чаранку, зроблена з дзерава хлеб саджаць. Лука Нараўк. 2. Драўляная лапата, акаваная жалезам, для расчысткі снегу. Робляна з дзерава, абкована бляхаю, снег адкідаць лапата. Лука Нараўк. 3. Шуфель. Лапата — завуць шуфіль, пясок, снег аткідаць, насыпаць тарфу. Едлавічы Брасл. 4. Рыдлёўка. Даўней звалі рыдлёўка, а цяпер — лапата. Руд
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
5 👁
 ◀  / 729  ▶