Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

юць парахню сухую, а раней курэлъ с трапак быу. Бакшты Іўеў. Куродим раней рабілі с парцянак, с старога палатна i паткуразалі пчол, бяростай апкручвалі, кап не пускала быстра гарэцъ. Ру дня Астравітая Чэрв. Рой абярэш, куродымам матку шукаяш, нашоў — можна смела рой садзіць. Данілавічы Дзярж. Быу курадым, курадымам адкурваюць пчол. Беразіно Докш. КУРО'ЖЫЦЦА незак. Капрызіць. Натта благі рабёнак, нешта курожыцца, можа, што баліць. Мярэцкія Глыб. КУ'РОЛКІ толькі мн. Асобіны канапель з пыльнікамі. Куролкі — шчо ў коноплях напэрот спэют. Пойду вырву куролкі. Смаляніца Пруж. КУРО'ПАЧКІ гл. КАКАРЭ'ЧКІ КУРО'САЛЬНІК м. Седала. На куросальніку крычыць курица. Крэва Смарг. КУРО'САННЕ, КУРО'САННЯ, КУРО'САНЬЕ н. Тое ж, што i к у р о с а л ь н і к. Куры на куросанне паселі. Мачаск Бярэз. Куры ўсе на куросанні. Асавец Віл. Паселі куры на куросання. Саланое Віл., Рудня Чэрв. На куросанъе ўзбіліся куры. Глівін Барыс. КУРО'САНЬ ж., КУРО'СТАНЬ, КУРО'СТАН ж. Тое ж, што i к у р о с а л ь н і к. На куросані куры сядзяць. Рудня Астравітая Чэрв. Разваліўся мой куростань. Рыбчына Віл. На куростан куры садзяцца. Вязынка Маладз.; гл. к у р а с а д н я. КУ'РПА ж. Тое ж, што i к ў п р а. У яе курпа расце. Старый Смільгіні Воран. КУРПА'ТЫ прым. Гарбаты. ён ні курпаты быу. Старыя Смільгіні Воран. КУ'РПІШКІ гл. КАКАРЭ'ЧКІ КУ'РСТАЦЦА незак. 1. Дыміць, тлець (пра сырыя дровы, якія дрэнна гараць). Печка чуць курстаецца. Ёдлавічы Брасл. Сырыя дровы курстаюцца. Ахрэмаўцы Брасл. Курстаецца, не гарыць у печы, не гараць дровы, дыміць, дымок курстаецца, курстаюцца сырыя трэскі. Кураполле Паст. Курстаіцца ў печы агонь. Індра Красл. 2. перан. экспр. Корпацца, марудна рабіць. Што ты курстаешся? Вялікія Нястанавічы Лаг. Курстаюся да паўдня ў печы. Магуны Паст. Не курстайся ўжо! Крэва Смарг. 3. Церабіцца. Курстаіцца курица: суня голаву ў пёры; будзіць курстацца, еслі вшы нападуць. Темзы Шальч.; параўн. літ. kŭrstyti 'распаліць, паліць у печы'. КУФСТАЦЬ незак. 1. Тое ж, што і к у р с т а ц ц а 1. Галавешка курстая ў печы. Стральцы Гродз. 2. Вэндзіць. Смалістым [дрэвам] нельзя мяса курстаць. Рагулішкі Даўг. 3. перан. экспр. Будзіць спячага. Яго курстай, курстай, а ён не чуя. Темзы Шальч. Курстай, курстай яго — няможна разбудзіць яго. Граўжышкі Ашм., Жылі Іўеў. 5S