Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
врэмя — сундук. Кубел дзелаецца із вушкамі, з клёпак, у ім складаюць трубкі, дзяругі. Ухвала Круп. Кубел быў, як бочка, высокі быў кубел. Свойцы ў кубле добро трымаць. Баброўнікі Гарад. У бабулі кубёл быў, з ім замуш ішла. Ракаўскія Швянч. У Марцэлі быў кубёл. Малькуны Ігн. Кубёл — то высокі' ўшаток c покрыўкой, адэжу клалі. Смаляніца Пруж. У кубял калісь складалі адзежу. Жодзішкі Смарг. У кубял складалі своі палатна. Дакудава Лід. У кубял складалі даўней дзяругі, палатно, рушнікі, абрусы. Не было куфроў. Кіралі Шчуч. Кубял — на адзежу з вушкамі i векам. Былі кублы роўно c чалавекам ці na бараду чалавеку, a пазней — сундук, куфар. Рудня Астравітая Чэрв. У кубіл складалі адзежу. Валынцы В.-Дзв., Саланое Віл. У кублы палатно складалі. Быстрыца Астр. У кублы людзі накладалі трубы палатна здавён-даўна. Магуны Паст. Кублэ былі для прыданага. Кіралі Шчуч. Мая мама ішла з кублом замуж. Рудня Астравітая Чэрв. Даўней маладая ідзець с кублам; адзежу клалі ў кублы. Рыбчына Віл. У кублах дзіржалі адзеня: Лайпушкі Ігн. Замуш некалі ішлі с кубламі, века было, i палкай замыкаўся. Крэва Смарг. 2. Вялікая дзежка для захоўвання збожжа. Быў кубял на ссыпшчыну. Рудня Астравітая Чэрв. Кубял рабілі балъшы с клёпак, века закрывалася, у вушках—дзірачкі, занозу засадзіш i замок яшчэ замше. Лапічы Acin. Быў кубял муку ссыпаць. Старыя Смільгіні Воран. У дзеда кубял быў, насыпаў збожа кубял. Вострава Мает. Збожа ссыпалі ў кублы. Быстрыца Астр. Кублы былі дзяржаць муку. Старыя Трокі Трак. Як сталі куфрэ, то ў кублэ сталі ссыпаць збожа. Кіралі Шчуч. 3. Пасудзіна для захоўвання сала. У кубёл сланіну маглі лажыць. Темзы Шальч. Сала складалі ў кублы, закрывалі крышкай. Ёдлавічы Брасл. Кублы на сало. Судэрва Вільн. 4. Кадушка, у якой мыліся. Кубёл быў вялікі, даўней у кубле мыліся. Ёдлавічы Брасл. 5. Плецены кораб. Былі кублэ, плеценыя с саломы, нападобіе кадушкі. Баброўнікі Гарад. Плялі кублы i вечкі рабілі. Крэва Смарг.; параўн. літ. kŭbilas тж'. КУБЕ'ЛЕЦ, КУБЕ7ІЯЦ м. памянш. да к ў б ел 3. У кубелец складалі сало. Дзяніскавічы Ганц. У куб ельцы сала трымалі. Пацаўшчына Дзятл. Я яшчэ не хадзіла ў кубеляц [па сала]. Міратычы Карэл. КУБЕ'ЛЦА н. памянш. да к у б л 6. Воробейка мосціць кубельца, несе яечкі. Малыя Аўцюкі Калінк. КУБЕ'ЛЬШК м. абрад. Той, каму даручалі ў час вяселля адвозіць пасажны кубел маладой да маладога. Кубельнік назначены ў дзень свадзьбы вязці сундук, а некалі — кубел нявесты. Якубова Рас. КУБЕ'ЛЬЦО н. Тое ж, што i к у б ё л е ц. Цяпер у яшчык складаюць сало, а раньшэ было кубельцо. Малахоўцы Бар. КУБЕ'ЛЯЦ гл. КУБЕ'ЛЕЦ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кубелца, кубельшк
14 👁
 ◀  / 729  ▶