Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Старыя Трокі Трак. Кап штыбно было, у кляпы ўстаўлялі рэтко палатно. Быстрыца Астр. Пальто с кляпами Касілавічы Дзярж.; параўн. польск. klapa,ням. Klapp тж'. КЛЯПА'ННЕ н. Дзеянне паводле значэння дзеяслова к л япа' ц ь 1. Ляпаўка на касе папэнкала пры няўмелым кляпанні. Івашкаўцы Смарг. КЛЯ'ПАЦЬ незак. Удараць па чым-н., ляпаць. Павесяць карові на шыю клякотку — дзве дошчачкі i яны кляпаюць. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. klepyti, klepseti тж'. КЛЯПА'ЦЬ незак. 1. Ударамі малатка вастрыць лязо касы. Малаток — што касу кляпаць. Темзы Шальч. Буду касу кляпаць. Вялікія Баяры Шчуч. На банку клепляць касу. Данілавічы Дзярж. Кляпай касу! Відаўцішкі Вільн. Ен кляпё касу. Паляцкішкі Воран. Малатком касу клепляць. Малахоўцы Бар. ён клепля косы. Альхоўцы Лях. Кляпаць косу. Навасёлкі Свісл. 2. перан. Паклёпнічаць, нагаворваць. Ты языком не кляпі! Міратычы Карэл. ён клепіць на людзей. Саланое Віл. КЛЯ'ПАЧКА ж. памянш. да к ля па. За кляпачку залажыў наган i ідзе. Темзы Шальч. КЛЯПЕ'ШНЯ, КЛШЯШНЯ' ж. Тое ж, што i к л ю ш н я 1. Кляпешня ў рака. Кураполле Паст. У рака кляпешні, кляпешняй ушчыпнець за паляц. Лісна В.-Дзв. Рак учэпіцца кліпяшнёй сваей, сашчэміць i не атпусціць. Ахрэмаўцы Брасл. У рака кліпяшні. Рагулішкі Даўг., Валынцы В,-Дзв. КЛЯ'ПКА ж. памянш. да кляпа. Кляпкі ў каптане аткладныя. Темзы Шальч. КЛЯПО'Н м. асудж. Паклёпнік, Кляпон клепіць i клепіць на людзей. Саланое Віл. КЛЯРАВЕ'ЦКАЯ ХУ'СТКА ж. Квяцістая хустка. Кляравецкая хустка ўся ў кветках. Бывая вялікая i меншая, не разбярэш за кветкамі, якое поля, бо яна ўся ў цвятох, цвяты драбнаватыя. Бакшты Іўеў. КЛЯ'СА ж. Клас. Сын скончыў тры клясы. Темзы Шальч. В яку ой клясі ваш сын учыцце? Курашэва Чыж.; параўн. иольск. klasa тж'. КЛЯ'СЦТ, КЛЯСЦЬ незак. Праклінаць. Не клыніце вы яго! Талейкі Швянч. Яна клыне мяне i ён клёў. Вялікія Баяры Шчуч. Клыне карову. Баброўнікі Гарад. Яна міне клыне, а я не клыну. Кіралі Шчуч. Ты клянеш мае дзеці. Міратычы Карэл. Кляне, пракліная, будзя клясці д зет цэлы. Паляцкішкі Воран. Ужо кляну жысь. Саланоё Віл. Пачала клясць І клынець мяне, праклынаіць. Ністанішкі Смарг, Яна пачала яе клясць. Кіралі Шчуч. Будзіць клясць усіх, яна i матку клянець. Ёдлавічы Брасл. КЛЯСЦГСЯ незак. 1. Праклінаць адзін аднаго. Бабы клынуцца, гэта баба клялася на гэту. Ністанішкі Смарг. Яна клы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

klapa<,ням, кляпанне, кляпачка, кляпка, кляса, клясцт
5 👁
 ◀  / 729  ▶