кліча! Старое Сяло Зэльв. Ізноў кліча. Альхоўка Навагр. На што ты міне клікала? Кдралі Шчуч. Ідзі, клічуць цябе! Клічуць яго na імю. Крынкі Крын. 2. Запраіііаць. Клікай людзей есціі Граўжышкі Ашм. Я клікала яе есці кашу. Кіралі Шчуч. 3. Крычаць. Сусет кліча: Забяры качара, гусі паб'е!» Кіралі Шчуч. КЛГКНУЦЬ, КЛЕ'КНУТЭ зак. Пазваць, гукнуць. Ідзі клікні, хай ідзе. Рыбчына Віл. Банка была старая, клікнулі яе да малога. Каўняны Гродз. Наташу клекну, хай прэдэ. Дзмітравічы Кам. КЛІ'МАТ м. Метэаралагічныя ўмовы. Гады былі лепшыя, i мёду было больш, цяпер клімат стаў ня той — i мёду меняй. Груздава Паст.; параўн. руск. климат тж'. КЛІН м. 1. Завостраны з аднаго ка.чца кавалак дрэва./Оп'н заганяецца ўвярху крокваў, каб яны не разышліся. Гемзы Шальч. 2. Невялікі клінок. Клін служыць для замацавання касы. Пасіене Лудз. Клін у касе. Істра Лудз. 3. крав. Устаўка ў адзенні клінападобнай формы. Клін у рукаў устаўлялі. Старыя Трокі Трак. Нада ўставіць клін — натта вуска рукаво. Клінэ ўстаўляюць у порткі. Ушывай клінэ ў порткі, бо натто вуско, я не прысяду. Кіралі Шчуч. 4. Прарэх, шырынка. Зашпілі клін у портках! Кіралі Шчуч. Клін у штанах. Грыкені Вільн. Закрой кліны свае! Дакудава Лід., Крэва Смарг., Рыбчына Віл. 5. Месца ў кроку штаноў, дзе сыходзяцца калошыны. Цвіклі ўстаўлялі ў клін. Парэчча Гродз. 6. мн. Спосаб крою, фасон пашыву. Андаракі шылі з кліноў. Індра Красл. Шые ў кліны. Грыкені Вільн. Спадніцы ў дванаццаць кліноў шылі. Міратычы Карэл. КЛГНІЦЬ незак. Навучаць, прывучаць, пераконваць. Адмаленця мама клініла нас, каб работу любілі, каб рабілі акуратня, каб добрымі былі хазяйкамі. Малых дзяцей клініла да работы, не шкадавала іх. Солы Смарг. КЛІНО'К м. Мяшочак трохвугольнай формы, у які зліваюць адтопленае малако. Малако аттапілася, выліваюць у кленок, шшыты з палатна. Альхоўка Навагр. Уліць аттопленая малако ў клінок, яно сцякая, i сыр робяць. Кіралі Шчуч. Тварох у клінок вылівалі—у такую торбачку. Баброўнікі Гарад. КЛІНЦЫ' мн. Макуха. Як алей выціснуць ca льну — астаюцца клінцы. Беразіно Докш. КЛІП-КЛІП выкл. Передача характэрнага скрыпу абутку на драўлянай падэшве. Пасля вайны хадзілі ў клікатнях, клікатні гібаліся, i як ідзеш — кліп-кліп. Рагулішкі Даўг. КЛІПА'НІКІ мн. Toe ж, што i к л і к а т н і. Бывала, кліпанікі абуіць i пашоў. Саланое Віл. КЛГПША м. i ж. зневаж. Крываногі чалавек. Кліпша такі, ногі крывыя, як палазы. Малькуны Ігн.; параўн. літ. kllpśas 'хто кульгавы
Дадатковыя словы
клекнутэ, пабе, іопн
5 👁