Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
кідаць. Жылі Іўеў. 4. Класці. Я ў печ дрова кідала, накідала, бо былі патухшы. Кіралі Шчуч. У плоця кідалі жорткі ўдоўш. Магуны Паст. Перад дзвярмі кідаюць мяхі. Саланое Віл. 5. Caдзіць. Hi буду кідаць картоплі, бо нядзелька. Пасека Ст.-Дар. Найду бульбу кідаць у барозны. Ахрэмаўды Брасл. Мама прыдзя, кідаць бульбу паможа. Азяраны Раг. 6. Несціся. Зязюля буць у якоя гнездо кідаіць яйко. Едлавічы Брасл. 7. Сыпаць. Кідаем жураўліны ў капусту, солі, морквы кладзём. Парэчча Гродз. Я не кідала ігруш у кампот. Лоск Валож. 8. Пакідаць. Не было c кім дзяцей кідаць. Кузьмічы Люб. Не кідайце нас! Пасіене Лудз. 9. Разводзіцца. Хто даўней жонку кідаў, дзяцей? Азяраны Раг. Ён кідаў жонку, дзяцей. Груздава Паст. Жонку кідаў ня рас. Ахрэмаўцы Брасл. 10. ткац. Уводзіць аснову ў бёрда, ніт. К'ідаць у бердо, кідалі ўпярод ў нічальніцы, патом — у бердо. Баброўнікі Гарад. У нічальніцы кідая. Альхоўка Навагр. Кідаюць аснову ў берда i ніт. Лоск Валож. Ты ў ніт кідиць будзеш! Груздава Паст. Ніткі ў нічальніцы кідаюць. Жодзішкі Смарг. Кідаюць у ніт, a з ніту — у берда. Maлыя Аўдюкі Калінк. Кідалі ў ніт, тады — у берда. Кухты Віл., Солы Смарг. КІДА'ЦЬ II незак. 1. мед. Біцца, ладаць у час прыетулу. Падачка кідая. Быстрыца Астр. Ca спужання падачка яе кідаіць. Магуны Паст. Яго кідая падучая балезнь. Мсцібава Ваўк. Прыпадак кідае хлопца. Мачаск Бярэз. Ат падучай кідая чалавека. Малахоўцы Бар. Яго валентка кідае. Каменка Стара Сакол. Холадна, у дрожь кідаіць. Кіралі Шчуч. 2. Зменьваць зубы. Конь зубы кідиіць. Валынцы В.-Дзв. Конь кідаіць зубы — на трэці гот пярэднія чацьвёркі. Ахрэмаўцы Брасл. 3. Апаражняцца. Трэба глядзець, ці свіння гной кідая. Паляцкішкі Воран. Карова гной кідая. Старыя Смільгіні Воран. КІДЗЕ'ЛЬ выкл. Кінуць. Кідзель сліны яна на мяне! Саланое Віл. КРДКА ж. Укладка сена ў стог. Будзем зрана на кідцы стагоў, а там відна будзе. Глівін Барыс. Кіё К м. Калочак. Кіёк забівалі ў сцяну — вітушку віць. Ахрэмаўцы Брасл. КШУКА ж. 1. бат. Рагоз. У асацэ кіёўка, кіёўкай увесь свет апыліш. Балотлівая трава, яе называюць кіёўкі. Выраслі кіёўкі на балоці. Рыбчына Віл., Мярэцкія Глыб. 2. Папярочная планачка, прыбітая зверху да дзяржання рыдлёўкі. Kiёўка дзеравянная ў цавіне. Мельнікі Лудз. КГЖАЛЬ м. Слота, снег з дажджом. Тады буду сядзець, як кіжаль пойдзіць, тады чытаць буду. Мішневічы Шум.; naраўн. літ. kežis размазня'. КІЖЛА'ТЫ прым. Крываногі. Ён малы, кіжлаты. Рудня
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кідйць, кідйіць
3 👁
 ◀  / 729  ▶