Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
куць картошку. Тухавічы Лях. Самі вазьмеця, у пени стаіць камяк. Малахоўцы Бар. 2. Галушка. 3 талакна камяк зробіш i ясі. Кіралі Шчуч. 3. перан. Няўдалы, глёўкі хлеб. Не хлеб, а камяк спякла. Граўжышкі Ашм. 4. Засохлая гразь, ком. Узяў камяк зямлі i кінуў. Кіралі Шчуч. О Што камяк — укормлены. Пад восень качка, што камяк, цяжкая, жырная. Кіралі Шчуч. КАМЯКЕ', КАМЯКЕ мн. кулін. 1. Бульбяная каша. Камяке — тоўчаная бульба, будзям есці камяке з малаком. Данілавічы Дзярж. На картафляную кашу казалі— камяке. Вецярэвічы Пух. Камякі таўклі. Дзяніскавічы Ганц., Пасека Ст.-Дар. 2. Макуха. Камякі ад семеня; як гоняць алей, камякі назат прывозяцъ. Старыя Смільгіні Воран. КАМЯЛЬКЕ толькі мн. памянш. да к а м л і 1. Пярвей сохлі камялькі, як апсечаныя былі вярхі. Крэва Смарг. КАМЯНЕК м. 1. Камяністае месца. Там камянік — толькі касой пляскаеш па каменях. Гемзы Шальч. 2. Камяністая дарога, з выбоінамі. Дарогі былі благія, камянік, калугавіны, растрасеш вос. Гемзы Шальч. КАМЯНЕСТЫ прым. Камяністы. Дзе шмат каменя, там камяністая зямля. Міратычы Карэл. Камяніста поля. Кдралі Шчуч. Там камяністае места. Ахрэмаўцы Брасл. КАМЯНЕЦА, КАМЭНЕЦЯ ж. 1. Камяністая глеба. Камяніца—зямля, дзе багато каменьчыкаў. Пасека Ст.-Дар. На камяніцы пасеяў, не расце нічога. Вецярэвічы Пух. Камяніца — зямля, на якой многа камень. Вострава Мает. Поле за стадолаю— адна камяніца. Баброўнікі Гарад. 2. Куча камення. Пазбіралі каміене i завезлі на камэніцю. Курашэва Чыж. 3. Вялікі мураваны дом. Мела пані камяніцу ў Вільні. Грыкені Вільн. Меў ён камяніцы. Чычалі Швянч. За Польшчай яму камяніцы паеыстройеалі. Груздава Паст. ён купіў камяніцу, любіў хазайстео. Гемзы Шальч. Паставів собіе камэніцю. Курашэва Чыж. 4. Турма. Папаў у камяніцу, доўга сядзеў. Старыя Смільгіні Воран. КА'МЯНЧЫК м. памянш. Toe ж, што i к а м у ш 6 к. Kaмянчык уляцеў i разляцеласо сцякло. Стральцы Гродз. КАМЯНЯ' ж. Чапяла. Пасека Ст.-Дар. КАМЯ'ЧЫЦЬ незак. Сціскаць у камяк. Бралі камяк у руку, камячылі i елі. Кіралі Шчуч. КАМЯШЬЕ мн. Камякі зямлі. Камяшамі сталі кідацца — i папалі ў бок ёй. Ахрэмаўцы Брасл. KA'HA ж. Бітон. Кана бальшая i малая, тры літры i дванаццаць літраў. Лайпушкі Ігн. Кана да дзесяці літраў. Індра Красл. Кана—млячарны лімінявы збан. Быстрыца Астр. У каны зліваюць малако. Жодзішкі Смарг. Доўга каны мылі. Кураполле Паст.; параўн. літ- kane тж' ням. Kanne 'бітон, збан, кубак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

kaha, камянчык, камячыць
7 👁
 ◀  / 729  ▶