Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
жывуць. Парэ'чча Гродз. 3. у знач. прысл. дваіма. На двух. Дваіма коньмі паехаў. Дакудава Лід. ДВО'ЙГУ гл. ДВАЙГА' ДВСУЙКО зб. ліч. Двое. Двойко, тройко дзяцей. Новы Свержань Стаўб. ДВО'ЙНЕ толькі мн. Вілкі. Двойне нада бі новыя купіць, а то гэтымі кацёл піракуліш. Якубова Рас. ДВО'ЙЧЫЦЬ незак. Ссукваць. Трэба двойчыць ніткі. Быстрыца Астр. ДВОР, ДВЫР м. 1. Toe ж, што і д в а р ы ш ч а. У нас па двору yci [гусі] ходзяць. Паляцкішкі Воран. Іду па двору. Альхоўцы Лях. У нас у дварах чыста. Рагулішкі Даўг. Падмяла двор, na двару хадзіла. Рудня Астравітая Чэрв. Свіння зрылі двор. Азяраны Раг. Колісь на дном дворэ по тры, по штыры хаці стояло. Смаляніца Пруж. Двыр огорожэный. Дзмітравічы Кам. 2. гіст. Маёнтак. Пяцёра дзяцей было, сталі ў двор на работу хадзіць. Ністанішкі Смарг. Двары былі, а за польскім — маёнткі. Граўжышкі Ашм. Дварэ былі, хадзілі на работу. Новікі Гродз. Барысаўшчына [поле], там двор быў. Вострава Мает. Хадзіла ў двор работаць. Валынцы В.-Дзв. Ен па дворах служыў. Старое Сяло Зэльв. У дварэ яна рабіла, у пана. Рыбчына Віл. У нас двор Белька Мажэйкава. I ціпер кажуць двор, пашоў да двара. Кдралі Шчуч. У двор пана на работу хадзілі. Малахоўцы Бар. Паны былі па дварох. Новыя Мацалі Варэн. Былі двор купіўшы. Гемзы Шальч. Панскі двор. Калясное Міхал. Памешчык быў Юрась Пашкевіч, ці што, хадзілі на работу ў двор. Лешня Кап. Панскі двор у том канцы буў. Пасека Ст.-Дар. За болотом двыр буў, пан жив тут. Дзмітравічы Кам. 3. перан. Гаспадар. У дварох машыны ёсць. Кудзялянцы Шальч. О На дворы — на дварэ, не ў хаце. Нада больш на дворы быць. Магуны Паст. На дворы начавалі. Кураполле Паст. На дворы ўжо суха, высахла балота. На дворы цёпленька. Ністанішкі Смарг. На дворыэ лепі вэсною, як в хаті. Курашэва Чыж. ДВО'РАК м. Тое ж, што i д в а р ы ш ч а. Карова ідзе на дворак. Старое Сяло Зэльв. ДВО'РСКІ прым. устар. Панскі. Дворска была сажалка. Дзяніскавічы Ганц. ДВО'РЫШЧА гл. ДВАРЬГШЧА ДВО'Я ал. ДВО'Е ДВОЯКГ мн. Тое ж, што i д в а йнюк і. Двоякоў мела. Старыя Трокі Трак.; параўн. польск. dwojaki тж'. ДВОЯ'Н м. Два каласы, якія растуць на адным сцябле. Двоян — колі колосы зростаюцца. Смаляніца Пруж. ДВОЯ'ЧКА зб. ліч. Двое. А мой Зыдорачка пакінуў двоячка, а трэцяя ў бруся, да каго прыхінуся? Кураполле Паст
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

двойгу, дворскі, дворышча, парэчча
4 👁
 ◀  / 729  ▶