ЗДУ'ХАВІНА II ж. Toe ж, што i здух. Калі карові ў здухавіну дасі кулаком, то яна паваліцца. Гемзы Шальч. ЗДУ'ЦЦА, ЗДУ'ТІСЕ зак. Раздзьмудца, апушыдь. Нешта курыца здулася, ні хоча есць, мусі здохня. Кіралі Шчуч. Корова об'еласе капусты i здуласе. Курашэва Чыж. ЗДУЦЬ зак. безас. Раздзьмуць, алушыць. Здула карову. Дакудава Лід., Альхоўцы Лях. ЗДЫМА'ЦЬ незак. 1. Здзіраць, луліць. Скуру c цяляці здымаюць. Трэба здымаць скуру c каждай жывёлы i звяроў. Альхоўка Навагр. 2. Збіраць. Як усё даспея, трэба здымаць c поля. Ліпнікі Вільн. 3. перан. Пачынацца, узмацняцца (пра болі). Здымая на болі. Старыя Смільгіні Воран. 0 Здымаць швы. Швы здымаяць i атпраўляюць [хворага дахаты]. Гемзы Шальч. ЗДЫ'МШЧЫК м. Фатограф. Ходзіць здымшчык na дзярэўні, здымкі робіць. Галубы Маст. ЗДЬГРДЗІЦЦА зак. экспр. ГТамерці, здохнуць. Як благая баба памрэць i хто ў злосці на яе кажаць: яна ўжо здырдзілася! Кураполле Паст. Пісклёнак здырдзіўся. Беразіно Докш.; параўн. літ. dirdinti тж'. ЗДЫХАТА' ж. 1. Пагібель. Прышла на яе здыхата. Вялікія Баяры Шчуч. Німа на цібе здыхатэ, апаражні хату! Кдралі Шчуч. 2. Падла. У лушку здыхатэ да халеры: хто здохня, туда кідаюць. Кіралі Шчуч. 3. перан. Худзізна. Нека здыхата пашла. Кіралі Шчуч.У Кап заела здыхата: як кінь хлеба, дык ты ні ясл. Міратычы Карэл. ЗДЫХА'ЦЬ незак. Падыхаць.У Што п ты здыхаў быў! Вялікія Баяры Шчуч. ЗДЫХЛЯ'К м. Тое ж, што І з д ы х а т а 3. I здыхляк ты! Рыбчына Віл., Гемзы Шальч. ЗДЫХО'ВША ж. Тое ж, што i з д ў х а в і н а I. Здыховіна — зямля сівая, сівак: як вырасця, як нітачкі, i зярняткаў у ім няма. Кіралі Шчуч. ЗДЫХТАВА'ЦЬ зак. 1. Разабрацца, зразумець. Ты здыхтавала, што да чаго? Груздава Паст. 2. Скамбінаваць. Вот я добра здыхтаваў! Груздава Паст.; гл. д ы х т а в а ц ь. ЗДЭ'ЧЫЦЬ I зак. Стукнуць, ударыць. Як здэчу палкай па кунбіках, дыр будзіш стаяць! Мярэцкія Глыб.; параўн. літ. deti тж'. ЗДЭ'ЧЫЦЬ II зак. Падзець куды-н. Здэчыў недзе я шапку. Граўжышкі Ашм.; параўн. літ. deti тж'. ЗЕБЛГЦЬ незак. Зябліць. Зебляць поле на ерыну. Навадворцы Васільк. ЗЕ'ВА, ЗЯВО' н., ЗЯ'ВЫ, ЗЯВЭ' мн. Прамежак ламіж верхнімі i ніжнімі ніткамі асновы, праз які лраходзіць чаўдок. У зева чаўнык перакідаюць. Лука Нараўк. У зяво закідваяш чалнаком. Магуды Паст. Паднімаеш ніт, як зяво нячыШ
Дадатковыя словы
здутісе, здухавіна, здуцца, здыхаць, здыховша, здыхтаваць, здэчыць, зявы, лушкў, обеласе
2 👁