Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
а яны міне прыдзержылі; я здрагалася, на калёсах сідзя. Ва~ лынцы В.-Дзв. ЗДРА'ДЗЩЬ зак. Парушыць вернасць. ён мяне здрадзіў. ён тую дзеўку здрадзіў. Саланое ВІл. ЗДРАЖНГЦЬ зак. Перадражніць. Здражнілі яе ў свекрэвіхі, скрывілі. Пацаўшчына Дзятл. ЗДРАЙ м. Глыбокая крыніца. Такія там здраі на балотах; як пападзеш у здрай, то ні выйдзяш. Масевічы Ваўк.; параўн. тіольск. zdroj 'струмень, які выцякае з крыніцы, крыніца, струга' (СВ, VIII, 422), руск. струя (Фаем., III, 31—32). ЗДРАНТВЕ'ЦЬ зак. Здранцвець. Здрантвела нага — здзервенела. Лука Нараўк. ЗДРАПА'ЦЬ зак. Скапаць лапамі. Здрапалі куры гуркі. Вялікія Баяры Шчуч. ЗДРА'СТВАВАЦЬ незак. Вітаць. Нікога не хоча здрастваваць. Сакаўшчына Валож. ЗДРАТАВА'ЦЬ І зак. Затаптаць. Не ідзі, Вэлюнька: цябе тпруські [каровы] здратуюць. Гемзы Шальч. ЗДРАТАВА'ЦЬ II зак. Звіць, скруціць з некалькіх тонкіх вяровак. Звіе вяроўку, а потым на крук круціць, здратуе, а трэцяй naeieae. Паляцкішкі Воран. ЗДРАТАВА'ЦЬ III зак. Пракалоўшы, уцягнуць дрот у лыч. Кнура трэба здратаваць. Саланое Віл. ЗДРСУВЯ н. Здароўе. Можа мне здровя бацяны прыняс* лі?! ЎКылі Іўеў. Страціў здровя, да сына ездзячы. Гемзы Шальч. Дзеці здровя набіралі. Стральцы Шальч.; параўн. польск. zdrowie тж'. : ЗДРОК м. Авадзень. Здракі e, кароў кусаюць. Дзяніскавічы Ганд. Здрок — спецыяльна лашадзям, кап агніт [гнід] напускаць у ногі. Тухавічы Лях. Здракі кусашчыя, хай карова пачуя— пачне гізаваць. Альхоўцы Лях. ЗДРО'ЧЫЦЬ незак. Свярбець. Кату морду аб'елі, яму i здрочыць. Саланое Віл.; гл. д р а ч ыць. ЗДРУЗЕ'ЦЬ зак. Струхлець. Дрэва здрузея, згніе саўсем. Малькуны Ігн.; параўн. літ. drŭzgeti крышыцца', drŭzgas 'смецце, дробны кавалак чаго-н.' ЗДРЫГАНУ'ЦЦА зак. Зварухнуцца. А тут я стаю, гляджу i ні здрыгануся. Лісна В.-Дзв. ЗДРЫГА'ЦЦА незак. Уздрыгваць. Як стукнщъ хто — я здрыгаюсю, так спугаюсю. Валынцы В.-Дзв. ЗДУДУ'ЛЩЦА зак. Скурчыцца. Курчук здудуліўся. Старыя Смільгіні Воран. Чаго ты здудуліўся? Вялікія Баяры Шчуч.; параўн. літ. dŭdulti 'відаць, мільгаць, мільгацець'. ЗДУ'ЖАЦЬ, ЗДУ'ЖАТІ зак. 1. Адолець, перамагчы каго-н. Ці здужаям яго? ён мяне здужая, я слабейшы яго. Кдралі Шчуч. 2. Здолець, змагчы. Яна ня здужая прынесці вады. Лісна В.-Дзв. ё сь маленькі сын, алі ён ня здужаіць касіць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абелі, здрадзщь, здрантвець, здрапаць, здрузець, здрыгануцца, здрыгацца, здудулщца, здужаті, здужаць, тпрўські
5 👁
 ◀  / 729  ▶