Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

Лісна В.-Дзв. Звёў цялуху i пабех дамоў. Саланое Віл. 2. Ca* сватаць. Мальца i дзеўку сватаюць, звялі ўмесці — вот i зглядзіны. Індра Красл. 3. Знішчыць, перавесді. Адзін гот авечкі звялі. Саланое Віл. Цяпер звялі ваўкоў. Рыбчына Віл. Пташкаў былі развялі, а патом звялі. Альхоўка Навагр. 4. Падвесці, падмануць. Мелася ісці за яго замуш, не пашла, толькі звяла яго i за другога пашла. Темзы Шальч. Падгаварыла да звяла, толькі зводзіць. Вецярэвічы Пух. 5. перан. Падбухторыць да сваркі. Звесці, кап пасварыліся. Чычалі Швянч, 0 Звесці ca свету — загубіць, знішчыць. Яны яго звялі ca свету. Кіралі Шчуч. C памяці звесці — страціць прытомнасць. C памяці звядзе кросны. Старыя Смільгіні Воран. Звесці c толку — выклікаць замяшанне, золытаць. Звёў мяне с толку. Чычалі Швянч. ЗВЕ'СЦІ III зак. Уцягнуць. Звядзе ў нічальніцы i ў бэрда звядзе. Стральцы Шальч. ЗВЕ'СЦІСЯ зак. 1. Вывесціся, перастаць існаваць. Цяпер калапні звяліся. Груздава Паст. Агрэст звёўся ў мяне. Крэва Смарг. Звяліся пшчолы: yce абліты амунякам. Гемзы Шальч. Звяліся блохі — ні блахі, ні вашэй нет. Жылі Іўеў. Радня звялася. Бакшты Іўеў. I буські звяліся, i зязюль мала. Дзяніскавічы Ганц. 2. Стаць бяздзетнай. Ты з дзяцей звядзесся: цяшка нясеш. Гемзы Шальч. ЗВЕ'СЦЯ н. Вестка. Вы не чулі, а я вам звесця нясу. Темзы Шальч.; параўн. руск. известие 'тж\ ЗВЕ'ЧАРА прысл. Вечарам. Месяц свяціў звечара. Стральцы Гродз. Нага спохнець звечара. Магуны Паст. ЗВЁРТКІ гл. ЗВЕ'РТКІ ЗВІВА'ЦЦА незак. Звівацца. Калтун звіваецца: валасы збіваюцца ў кучу. Едлавічы Брасл. ЗВІВА'ЦЬ незак. Намотваць. На развітушкі матаюцъ [ніткі], звіваюць. КрынкІ Крын. У своі палатно звівалі. Кудзялянцы Шальч. ЗВТЖАНЯ, ЗВГЖАНЁ н. рэліг. Хрысціянскае свята, якое адзначаецца 14 верасня. На звіжаня кірмаш бывая. Ахрэмаўцы Брасл. Звіжанё — свята ў Крывічах, у нас называюць крыш. Альхоўка Навагр. ЗВТЖКІ, ЗВГШКІ мн. Тое ж, што i з в i ж а н я. Звішкі — свята такоя. А калі гэта летась былі звішкі, у які дзень? Кураполле Паст. ЗВГЛІСТЫ прым. Са звілінамі. Бераг тут звілісты, глыбока. Галубы Мает.; параўн. руск. извилистый;тж'. ЗВТЛЬЖЫЦЬ зак. Адсырэць, стаць вільготным. Звільжала сена. Сапоцкіна Гродз.; параўн. польск. zwilzac, літ. suvllgyti 'рабіцца вільготным'. ЗВІНАВА'Я гл. ЗВЕНЯВА'Я