Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

ЗАГА'ЙВАЦЬ незак. Залечвадь. Я загайвала рану. Лайпушкі Ігн. ЗАТАЛАСКІ мн. Рэха. Вот гукнуў, аш загаласкі ідуць. Гемзы Шальч. ЗАГАЛУ'НІЦЦА зак. экспр. Заняцца. Загалунілася i не змагла пазваніць. Беразіно Докш. ЗАГАМАВА'ЦЬ зак. Затармазіць. Машына шыбка загамавала. Гемзы Шальч.; параўн. польск. hamomać тармазіць'. ЗАГА'МТАЦЬ зак. экспр. Засунуць, заткнуць куды-н. «Дзе тыя ключы?» — «Недзе з адзежай загамтала». Альхоўка Навагр. ЗАГАНГЦЬ зак. Увагнаць, убідь. Цвік заганіла я ў сценку. Альхоўцы Лях. ЗАТАНКА ж. Toe ж, што i з а г а д к а. Заганула заганку. Я адганула заганку. Кіралі Шчуч. ЗАГАНУ'ЦЬ, ЗАГАНУ'ТЭ зак. 1. Toe ж, што i з агад а ць 1. Заганула вуліцаю гнаць. Альхоўка Навагр. 2. Toe ж, што i з а г а д а ць 2. Загані загатку. Масілавічы Сл. Заганымо сванце сым загадок, коб розумна була i одгапула. Дзмітравічы Кам. 3. Запрасіць цану. За пут грэчкі загануў пятнаццаць рублей. Дакудава Лід. ЗАГАНЯ'ЦЦА незак. Устаўляцца. Спіцы [у коле] заганяліся ў трубкі. Мешкінева Лудз. ЗАГАНЯ'ЦЬ незак. 1. Устаўляць. У колі e калотка; яна бярозава, i заганяюць у яе спіцы. Альхоўцы Лях. 2. Забіваць у што-н. Кавалкі бітага чыгуна заганяя ў калотку [жорнаў] i зверху i ca споду. Солы Смарг. 3. Прымушаць увайсці куды-н. Рыбу заганяць у сетку. Чычалі Швянч. 4. экспр. Засыпаць, пакрываць чым-н. Паабапал рэчкі харошая санажаць, але калі пройдзе велькі дош, то тады натта заганяе траву зямлёй. Магенды Іўеў. 5. Заносіць. Заганяя сані ў бакі. Гемзы Шальч. ЗАТАРАД, ЗАТАРАТ, ЗАТОРОД м. Адгароджанае месца ў хляве, на двары. Альхоўка Навагр. Авячкіе ў трэцём загарадзя. Загарат для каня. Крынкі Крын. Загород у хлеве. Смаляніца Пруж. ЗАТАРАДА ж. Toe ж, што i з а г а р а д. Сярот поля загарада. Груздава Паст. ёсць загарады: i цялушка ў загарадзі, i каровы, i свіні — yce na загарадах. Кдралі Шчуч. Загараду загарадзіў. Старыя Смільгіні Воран. 3 АГАРА7 ДЖАВАЦЬ незак. Гарадзіць. Загараджвалі плот. Саланое Віл. ЗАТАРАДЗЬ, ЗАТАРАЦЬ, ЗЫТАРАЦЬ ж. Toe ж, што 'і з а г а р а д. Загарадзь(ць) у хляве. Міратычы Карэл. У загарадзі каровы стаяць. Альхоўцы Лях. Каровы ў зыгарадзі стаялі. Саланое Віл. ЗА7ГАРАДКА, ЗА'ГАРАТКА, ЗЫТАРАТКА, ЗЬГГАРТ