роў прыцягнуць. Ёдлавічы Брасл. 2. Трэскі. Жагиры— трэсачкі ўсялякія. Быстрыца Астр. Ад лучыны сэрца секлі на жаГуры. Кураполле Паст.; параўн. польск. žagary 'шчэпкі, што буслы зносяць на гняздо' (СВ, VIII, 685), літ. žagarat 'сухія галіны', руск. дыял. жагра 'драўляная губа i абгарэлыя анучкі' (Даль, 1, 524). ЖА'ГАЦЦА незак. Пячы. Жагаіцца жагіва. Навікі Лудз. ЖА'ГЕЛЬ, ЖЭ'ГЕЛЬ м. Модны ведер. Bee вецер моцны— жагель, там паветранае места. Выправілі гэтых людзей на жэгель. Мсцібава Ваўк.; параўн. ням. Segel 'парус, ветразь'. ЖАГІ'ВА ж. Toe ж, што i ж а г а II. Жагіва жатаецца. Навікі Лудз. ЖАГГНІ, ЖЭТЕНІ, ЖЭТІНІ, ЖЭТІНЫ, ЖЭТЯНІ мн. Азярод. Жагіні — як снежныя шчыты, наверх кладуць сена сушыць. Старыя Трокі Трак. У жэгенях згарэла семя. Скрудалена Даўг. Жэгені наб'юць, наложаць у жэгені гароху, i ён сохніць. Кемялішкі Астр. Боп толькі ў жэтінях нада спяліць, тады харашо лушчыўся, малаціўся боп, бяз жэт'іняў не сахраніш яго. А для ячменя былі асобыя жэгіні — жэрдзі. Галоўкі льняныя, як абрэжуць — i ў жэгіні для семя. Ахрэмаўцы Брасл. Астрыўё ставілі, жэрдачкі ўздзівалі i называлі жэгіні. Лісна В.-Дзв. Жэпні дзелалі ўродзі рам; клалі ў жэгіні снапы, корм сушылі. Валынцы В.-Дзв. На жэгіні палажыў сушыць. Быстрыца Астр. Жэпні — сена лажыць сушыць, бульбоўнік, еарох. Ракаўскія Швянч. Сена складаюць у жэСіні, c палкаў збітыя, сушаць у жэгінях. Чычалі Швянч. Галоўкі льну ложаць у жэгіні—у жэгінях сушылі. Масішкі Красл. В жэтінях згарэла семя. Рагулішкі Даўг. Жэсіны c палак саб'юць i сушаць. Быстрыца Астр. Жэгяні на гарох: сасонку рубалі, anсякалі, клалі досачкі, складалі галоўкі, спялілі, сушылі, а тады цапом пойсалі, малацілі. Боп, гарох сушылі на жэтянях. Едлавічы Брасл. параўн. літ. žaginiai тж'. ЖА'ГЛІ мн. Toe ж, што i ж а г I н i. На жатлі палажылі сено сушыць. Мсцібава Ваўк. ЖАГНА'ЦЦА незак. Хрысціцца. ё н мовіў пацяры, толькі кончыў жа?нацца i як закрычыць на жонку. А яна на яго: «Кап ты знік!» Граўжышкі Ашм.; параўн. польск. źegnać si§ 'хрысціцца, развітвацца'. ЖАТНУЦЬ зак. экспр. Укусіць. Там крупная машкара, як жагніць, ня пасядзіш. Скрыпчына Лудз. ЖАТРЫ мн. Саха. Жагры меў, зямлю араў. Чычалі Швянч.; параўн. літ. žagre тж'. ЖАГУНЫ' мн. Мясцовая назва літоўскага насельніцтва. Лашоў да жагуноў. Жылі Іўеў. Жагуны — назва жыхароў вёсак Гервяты, Дзявенішкі, Лазуны. Граўжышкі Ашм. ЖАГУРЫ' гл. ЖАГАРЫ' ЖАГЯРЫ' гл. ЖАГА'РЫ
Дадатковыя словы
жагацца, жагйры, жаглі, жагнацца, жэтіняў, набюць, сабюць
2 👁