Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Е'ЛАЧКА ж. памянш. да ё л к а 3. У елачкі былі тканыя ручнікі. Саланое Віл. ЕЛЕ'НЬ м. Алень. Елёнь ішоў жытам, я бачыла, карову пасючы. Старый Смільгіні Воран. Ёлень ідзе жытам. Старое Сяло Зэльв. Два ёлені стаяць. Малькуны 1гн.; параун. польск. jeleń тж'. Е'ЛІ прысл. Ледзь. Елі жывога завезлі ў бальніцу. Вецярэвічы Пух.; параун. руск. еле тж'. ЕЛІКТРАСТА'НЦЬІЯ ж. Электрастанцыя. Калхос мельніцу меў турбінную вадзяную, i еліктрастанцыя была свая. Раўбічы Мін. ЕЛІНА' ж. 1. Елка. Ёліна разлапістая. Міратычы Карэл. Еліна расла апусціўшыса. Новікі Гродз. Еліна расце. 2. Яловы лес. Па елінё растуць грыбэ. Вецярэвічы Пух. Е'ЛІЦ м. бат. Свінакроп. Еліц сціскаў лён. Мярэцкія Глыб. Е'ЛКА, ЕЛКА ж. 1. Елка. У ельніку елка расце. Малахоўцы Бар. Елка велькая. Рыбчына Віл. Елку зрубілі. Мярэцкія Глыб. Што там, пад елкаю? Вялікія Баяры Шчуч. Елкі роўньія, у радок растуць. Навікі Лудз. Ёлка вырасла густая. Чычалі Швянч. Ёлку зрубілі. Галоўні Воран. Ёлка павалілася. Грыкені Вільн. Ставіцца на каляду ёлка. Баброўнікі Гарад. 2. бат. Хвошч. Елка расце ў жыці, у картошцы. Міратычы Карэл. Елка e, расце, яе каровы не ядуць. Вецярэвічы Пух. 3. Узор на тканіне. Радзюшка ў елкі ткана. Малахоўцы Бар.. У елку буду ткаць. Вецярэвічы Пух. ЕЛКАВА'ТЫ прым. Крыху ёлкі. Елкаваты здор з'ялчая. Альхоўцы Лях. Е'ЛКАСЦЬ ж. Ёлкасць. Староя сала елкасць дае. Малако гарчыць, елкасць дае. Малахоўцы Бар. З'ялчэла сала, за горла бярэ елкасць. Кіралі Шчуч. Е'ЛКІ I прым. Пазелянелы. Елкая картошка, кагда сонцам прахватіт, тагда зеленеет i не вкусна. Рагулішкі Даўг. Е'ЛКІ II прым. Брудны, зацягнуты цінай. Елкая вада, зялёным пацягнуўшы. Старыя Смільгіні Воран. ЕЛЦА' ж. Тое ж, што i ё л к а 2. Елца расце ў лёні, у жыці у картошцы. Міратычы Карал. Елца — палявая ёлачка, яе каровы ядуць. Альхоўка Навагр. ЕЛЬГНЕЦ гл. ЕДЛАВЕ'Ц ЕЛЬЁВЫ прым. Ліловы. Ельёву i бурдову дала посцілку. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. польск. liliowy тж'. Е'ЛЬНІК м. Тое ж, што i е л а ж н i к 1. Ельнік — ель згушчоная. Беразіно Докш. Адзін ельнік зарос. Кіралі Шчуч. Ельнік больш к нізу i к лугу, балоту расце. Рудня Астравітая Чэрв. Ельнік густы. Рыбчына Віл. У ельніку мокра. Мярэцкія Глыб. Свінні растуць, дзе асіннік i ельнік. Істра Лудз. Ельніп, высокі i густы. Чычалі Швянч. m
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

едлавец, елачка, елень, еліктрастанцьія, зялчая, зялчэла
1 👁
 ◀  / 729  ▶